کلمه «قیم» به معنای آن کسی است که مسؤول قیام به امر شخصی دیگر است، و کلمه «قوام» و نیز «قیام» مبالغه در همین قیام است. [ نظرات / امتیازها ]

ظاهر جمله: «و اهجروهن فی المضاجع» این است که بستر محفوظ باشد، ولی مرد در بستر با زن قهر کند، مثلا در بستر پشت به او کند، و یا ملاعبه نکند، و یا طوری دیگری بی‏میلی خود را به او بفهماند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

جمله «ان الله کان علیا کبیرا» اعلام می‏دارد به این که مقام پروردگار علی و کبیر است، پس مردان از قدرت و تفوقی که بر زنان خود دارند مغرور نشوند و سوء استفاده ننموده در اثر غرور به آنها ظلم و استعلا و استکبار نکنند، و همواره به یاد علو مقام پروردگارشان باشند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

قرآن کریم همواره عقل سالم انسان‏ها را تقویت مى‏کند، و جانب عقل را بر هواى نفس و پیروى شهوات و دلدادگى در برابر عواطف و احساسات تند و تیز ترجیح مى‏دهد، در اصل قرآن کریم عواطف را از راه هماهنگ شدن با عقل تعدیل نموده، عنوان پیروی عقل به آنها داده است، و در مسائل کلی نیز بدیهی است که کارهای مهمی چون حکومت و قضا را به کسانی واگذار نماید که عقل در آنان بیشتر از احساسات است چون لازمه این مناسب عقلانیت است نه احساسات.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

درست است که زنان دارای اختیار و استقلال هستند ولی دامنه استقلال و آزادی زنان تا آنجایی گسترده است که به حق شوهر مزاحمت نداشته باشد، بنابراین هیچ یک از شؤون جایز زن در صورتی که مزاحم با دو وظیفه اش یعنی اطاعت مرد در در هنگام حضور مرد و حفظ غیبت او هنگام حضور نداشتن مرد باشد دیگر جایز و ممضی نیست. [ نظرات / امتیازها ]

(چون دخالت عاطفه و احساس در کارهایی مانند قضاوت و جنگ سبب می‌شود که این امور کارایی خود را از دست دهند به این دلیل از این امور، زنان که مظهر احساسات اند منع شده‌اند) ولی در کارهایی از قبیل تعلیم و تعلم، و کسب، و پرستاری بیماران، و مداوای آنان، و امثال این گونه امور که دخالت عواطف منافاتی با مفید بودن عمل ندارد، زنان از آن منع نشده‌اند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

در تفسیر قمی در روایت ابى الجارود از امام باقر (علیه‏السلام) آمده که کلمه «قانتات» را به معنای زنان مطیع تفسیر فرموده.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

امام ابی جعفر (علیه‏السلام) در تفسیر جمله: «فعظوهن و اهجروهن فی المضاجع و اضربوهن ...»، فرمود: هجر در مضاجع به این است که در رختخواب زن برود، ولی پشت خود را به او کند، و نیز در معنای (زدن) از آن جناب روایت کرده که باید با مسواک او را زد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

امیر المؤمنین در مورد زنى که به ازدواج مردى در آمده بود و مرد با او و کسان او شرط کرده بود که اگر همسرى دیگر اختیار کند و از او کناره گیرى نماید، و یا کنیزى بر سرش بگیرد خود به خود طالق باشد، چنین قضاوت کرد: که شرط خدا قبل از شرط شما واجب الوفا است، (و خداى تعالى قبل از اینکه شما چنین شرطى بکنید بر عموم امت شرط کرد که مرد، اختیار گرفتن چهار همسر را دارد) بنا بر این شوهر اگر خواست مى‏تواند به شرط خود وفا کند و اگر خواست مى‏تواند او را طلاق ندهد، و همسر دیگرى نیز بگیرد، و یا کنیزى اختیار کند، و اگر او سر راهش را بگیرد، شوهر مى‏تواند قهر کند، و در بستر پشت به او بخوابد زیرا خداى تعالى فرموده: «فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى‏ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ»(نساء/3)، و نیز در باره گرفتن کنیزان فرموده: «احل لکم مما ملکت ایمانکم» و در باره رابطه زناشویى فرموده: «وَ اللَّاتِی تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ، وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ، وَ اضْرِبُوهُنَّ، فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیًّا کَبِیراً».

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

روایتی از پیامبر وجود دارد که مضمون آن این است: رسول خدا (ص)فرمود: همین که شما(زنان) به خوبی شوهرداری کنید، و خشنودی او (شوهرتان) را به دست آورید، و تابع موافقت او باشد، اجر همه این کارهایی که انجام می‌دهید، معادل است با اجر اموری چون جهاد, قضاء و شرکت در نماز جمعه و...که برای مردان وجود دارد.(متن کامل روایت در توضیحات آمده است)

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

از رسول خدا (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم) نقل شده که فرمود: (زن لعبت است، هر کس او را گرفت مراقب باشد ضایعش نسازد) ، آری رسول خدا (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم) تعجب می‏کرد از مردی که همسرش را می‏زند، و آنگاه با همان دست با وی معانقه می‏کند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

طریقه مورد رضایت اسلام این است که زن به تدبیر امور داخلی منزل و تربیت اولاد بپردازد، و این طریقه در عین این که سنتی است پسندیده و غیر واجب، و لیکن ترغیب و تشویقهائی که در باره این مسئله در اسلام شده، -از آنجایى که جو مسلمین جو تقوا و به دست آوردن رضاى خدا و ترجیح ثوابهاى آخرت بر بهره‏هاى دنیوى، و تربیت بر اساس اخلاق صالحه زنان یعنى عفت و حیا و محبت اولاد و عشق ورزیدن به زندگى در محیط خانه و امثال آن بوده- این سنت مستحب همچنان محفوظ مانده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

جای تردیدی نیست که ممنوعیت زنان از شرکت در امر جهاد و امر قضاوت و حکومت بر مردم سنت واجبی بوده است. [ نظرات / امتیازها ]

اگر زنان از فضیلت جهاد در راه خدا محروم شده‏اند خداى تعالى این فضیلت را به فضیلتى دیگر معادل آن جبران نموده، و مزایا و فضایلى به او داده که در آن افتخاراتى حقیقى هست، مثلا اسلام نیکو شوهردارى کردن را جهاد زن قرار داده.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

تأملات قرآنی
28 مرداد 1389
آیه 34 سوره مبارکه نساء: خداوند در دو آیه قبل می فرماید: و لا تتمنوا ما فضل الله به بعضکم علی بعض. یعنی آنچه را که خداوند با آن برخی از شما را بر برخی دیگر برتری داده است، آرزو نکنید. سپس در این آیه می فرماید که مردان قوامون بر زنان هستند دقیقاً به خاطر «فضل خدا». گویی خداوند می‌دانسته که برخی با دیدن این آیه به این حکم الهی خرده خواهند گرفت و در پی کسب برتری هستند که خداوند به مردان داده لذا از دو آیه قبل به تفصیل علت حکم را فرموده و از تمنای بی جا تحذیر کرد است. [ نظرات / امتیازها ]

بحث درباره زن و مرد از دو جهت مطرح است یکی زن در مقابل مرد و مرد در مقابل زن یعنی مذکر و مؤنث یکی هم زن در مقابل شوهر و شوهر در مقابل زن، زن در مقابل مرد و مرد در مقابل زن هیچ کدام فضیلتی بر دیگری ندارند هرکدام ایمانشان بیشتر و خلوصشان بهتر و بیشتر پیش خدا مقرب‌ترند مسئله ﴿إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ﴾ معیار قرب و کرامت الهی را تقوا می‌داند نه ذکورت شرط است و نه انوثت مانع و اگر گفته شود که در بین زنان کامله انبیا و مرسلین راه ندارند قبلاً هم اشاره شد که نبوت، رسالت، امامت این‌گونه از امور جزء مسائل اجرایی‌اند و پشتوانه اینها مسئله ولایت است آنچه مایه کمال است ولایت است و در ولایت بین زن و مرد فرقی نیست گاهی زن به مقام ولایت می‌رسد گاهی مرد به مقام ولایت می‌رسد ولی هر نبی یا رسول و امامی باید ولیّ باشد اما هر ولیّ‌ای باید نبی یا معصوم باشد این‌چنین نیست و همان طوری که بین سلسله مرسلین و سلسله انبیا(علیهم السلام) تفاوت هست که ﴿تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ﴾ یا ﴿لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلی بَعْضٍ﴾ بین اولیا هم فرق است گاهی یک زن که دارای ولایت کلیه است از بعضی از انبیا هم افضل است مثل وجود مبارک فاطمه زهرا(صلوات الله علیها) که از بعضی از انبیا هم افضل است و شمارش نشده زنهایی که دارای مقام ولایت‌اند برای اینکه در جامعه مطرح نبودند.
[ نظرات / امتیازها ]

دلیل سرپرستی و مسئولیت مردان بر زنان:
مسئولیت اداره زندگی تامین مخارج خانواده داشتن قوه تدبیر وشجاعت ودلاوری در امر جهاد و جنگ بر عهده مردان است.(وظیفه تامین مخارج زن و فرزند و پرداخت مهریه زن با مرد است.) [ نظرات / امتیازها ]

الرّجال قوّامون على النساء بما فضّل اللّه بعضهم على بعض
چون خداوند حق مدیریّت بر زنان را بر اساس برترى تکوینى مردان قرار داده است. [ نظرات / امتیازها ]

فالصّالحات قانتات

«قنوت» به معنى اطاعت همیشگى است که به دلیل بخش بعدى آیه (و التى تخافون ... ) مقصود، اطاعت از شوهر است. بنابراین مراد از «الصالحات»، همسران صالح و شایسته هستند.
برداشت فوق را فرمایش امام باقر (ع) تأیید مى کند که در مورد «قانتات» فرمود: مطیعات.(تفسیر قمى، ج 1، ص 137 ; نورالثقلین، ج 1، ص 477، ح 229.) [ نظرات / امتیازها ]

سلامت خانواده در گرو مدیریت مرد، تأمین زندگى از سوى او، و اطاعت و حفظ حقوق شوهر از سوى زن است.
الرجال قوّامون على النساء ... و بما انفقوا ... فالصّالحات قانتات حافظات للغیب
چون در ذیل آیه و آیات بعد به مسأله اختلافات خانوادگى پرداخته است، معلوم مى شود که توصیه ها و قوانین مطرح شده براى جلوگیرى از اختلافات و به خطر افتادن سلامت خانواده است
[ نظرات / امتیازها ]

و اهجروهنّ فى المضاجع

گویا لزوم همخوابگى با همسران را بر عهده شوهران فرض کرده است و در حال نشوز، ترک آن را مجاز شمرده است. جمله «فلا تبغوا ... »، پس از فرض اطاعت زنان، لزوم همخوابگى را تأیید مى کند. [ نظرات / امتیازها ]

پند و اندرز
بى اعتنایى
و تنبیه بدنى، از روشهاى اصلاح رفتارهاى ناهنجار

و الّتى تخافون نشوزهنّ فعظوهنّ و اهجروهنّ فى المضاجع و اضربوهنّ [ نظرات / امتیازها ]

الرّجال قوّامون على النساء

امام باقر (ع) در پاسخ سؤال درباره کسى که به زنش بگوید «امرک بیدک» فرمود: انّى یکون هذا و اللّه یقول «الرجال قوامون على النساء» لیس هذا بشىء.(تهذیب شیخ طوسى، ج 8، ص 88، ح 221، ب 3 ; تفسیر برهان، ج 1، ص 367، ح 1) مقصود از «امور زن» در برداشت فوق، اختیاراتى است که مرد در زندگى مشترک نسبت به همسرش دارد. [ نظرات / امتیازها ]

«قَوّام» به کسى گفته مى‏شود که تدبیر و اصلاح دیگرى را بر عهده دارد.
«نشوز» از «نشز» به‏معناى زمین بلند وبه سرکشى وبلندپروازى نیز گفته مى‏شود.
شرط سرپرستى و مدیریّت، لیاقت تأمین و اداره زندگى است و به این جهت، مردان نه تنها در امور خانواده، بلکه در امور اجتماعى، قضاوت و جنگ نیز بر زنان مقدّمند، «بما فضّل‏اللّه... و بما انفقوا» و به این خاطر نفرمود: «قوّامون على ازواجهم»، زیرا که مسئله‏ى زوجیّت مخصوص زناشویى است و خدا این برترى را مخصوص خانه قرار نداده است.
گرچه برخى زنان، در توان بدنى یا درآمد مالى برترند، ولى در قانون و برنامه، باید عموم را مراعات کرد، نه افراد نادر را.
براى جمله «حافظات للغیب بما حفظ اللَّه» معانى گوناگونى است:
الف: زنان، آنچه را خدا خواهان حفظ آن است، حفظ نمایند.
ب: زنان، حقوق شوهران را حفظ کنند، همان‏گونه که خدا حقوق زنان را در سایه تکالیفى که بر مرد نهاده، حفظ کرده است.
ج: زنان حافظ هستند، ولى این توفیق را از حفظ الهى دارند.
وقتى راههاى مسالمت آمیز سود نبخشید، یا باید دست از انجام وظیفه کشید، یا باید در صورت تأثیر نداشتن موعظه و قهر، خشونت به خرج داد. به گفته‏ى روانشناسان، بعضى افراد، حالت مازوشیسم (آزار طلبى) پیدا مى‏کنند که تنبیه مختصر بدنى، برایشان همچون مرهم است. در تنبیهات بدنى هم، اسلام سفارش کرده که نباید به مرحله‏ى کبودى جسم یا زخمى شدن بدن برسد. به علاوه، مرد متخلّف هم گاهى توسط قاضى تنبیه بدنى مى‏شود.
رسول خداصلى الله علیه وآله فرمود: کتک شما نباید به نحوى باشد که اثر آن در جسم زن نمودى داشته باشد، یا کتک نشانه خودنمایى و اظهار قدرت مرد باشد که زهره چشمى بگیرد. «ضرباً غیر مبرّج»[271]
امام صادق‏علیه السلام فرمودند: نشوز زن آن است که در فراش (همبستر شدن) از شوهر تبعیت نکند و مقصود از «اضربوهنّ»، زدن با چوب مسواک و شبیه آن است، زدنى که از روى رفق و دوستى باشد.[272]

--------------------------------------------------------------------------------
271) تفسیر طبرى، ج‏5، ص‏68 و درّالمنثور، ج‏2، ص‏522.
272) من‏لایحضره‏الفقیه، ج‏3، ص‏521. [ نظرات / امتیازها ]

«قَوّام» به کسى گفته مى‏شود که تدبیر و اصلاح دیگرى را بر عهده دارد. «نشوز» از «نشز» به معناى زمین بلند است و به سرکشى وبلندپروازى نیز گفته مى‏شود.
شرط سرپرستى و مدیریّت، لیاقت تأمین و اداره زندگى است و به این جهت، مردان نه تنها در امور خانواده، بلکه در امور اجتماعى، قضاوت و جنگ نیز بر زنان مقدّمند، بِما فَضَّلَ اللَّهُ‏ ... وَ بِما أَنْفَقُوا و به این خاطر نفرمود: «قوّامون على ازواجهم»، زیرا که مسئله‏ى زوجیّت مخصوص زناشویى است و خدا این برترى را مخصوص خانه قرار نداده است.
گرچه برخى زنان، در توان بدنى یا درآمد مالى برترند، ولى در قانون و برنامه، باید عموم را مراعات کرد، نه افراد نادر را.
براى جمله‏ «حافِظاتٌ لِلْغَیْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ» معانى گوناگونى است:
الف: زنان، آنچه را خدا خواهان حفظ آن است، حفظ نمایند.
ب: زنان، حقوق شوهران را حفظ کنند، همان‏گونه که خدا حقوق زنان را در سایه تکالیفى که بر مرد نهاده، حفظ کرده است.
ج: زنان حافظ هستند، ولى این توفیق را از حفظ الهى دارند.
وقتى راههاى مسالمت آمیز سود نبخشید، یا باید دست از انجام وظیفه کشید، یا باید در صورت تأثیر نداشتن موعظه و قهر، خشونت به خرج داد. به گفته‏ى روانشناسان، بعضى افراد، حالت مازوشیسم (آزاد طلبى) پیدا مى‏کنند که تنبیه مختصر بدنى، برایشان همچون مرهم است. در تنبیهات بدنى هم، اسلام سفارش کرده که نباید به مرحله‏ى کبودى جسم یا زخمى شدن بدن برسد. به علاوه، مرد متخلّف هم گاهى توسط قاضى تنبیه بدنى مى‏شود.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کتک زدن شما نباید به نحوى باشد که اثر آن در جسم زن نمودى داشته باشد، یا کتک نشانه خودنمایى و اظهار قدرت مرد باشد که زهره چشمى بگیرد.
«ضرباً غیر مبرّج» «1»
امام صادق علیه السلام فرمودند: نشوز زن آن است که در فراش (هم‏بستر شدن) از شوهر تبعیت نکند و مقصود از «اضْرِبُوهُنَّ»، زدن با چوب مسواک و شبیه آن است، زدنى که از روى رفق و دوستى باشد. «2»
______________________________
(1). تفسیر طبرى، ج 5، ص 68 و درّالمنثور، ج 2، ص 522.
(2). من‏لایحضره‏الفقیه، ج 3، ص 521.
تفسیر نور(10جلدى)، ج‏2، ص: 62

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

«قانتات» به معنای «زنان پرهیزگار و عابد» است! از همین روی برخی از مترجمین که آن را به معنای «تبعیّت زن از شوهر» ترجمه کرده اند؛ مفهوم و معنای این واژه را در ادبیات عرب رعایت نکرده اند!
شکل مفرد «قانتات»، «القانت» می باشد که به معنای پرهیزگار و عابد است!
از نظر ربط مفهومی نیز معنای «پرهیزگاری» برای کلمه ی «قانتات» بسیار متناسب تر بین کلمات «فَالصَّالِحاتُ» و «حافِظاتٌ» بوده و به پیام کلّی این بخش آیه که در مورد پاکدامنی زنان صالح است، نیز نزدیک تر می باشد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

به نام حقّ
سلام
در این صفحه و البته در مواقع دیگری هم شاهد بوده ام که برخی از مردان تسلّط خودشان از منظر مادّی و بدنی بر نوع زنان را بسیار مورد تأکید قرار می دهند و از آن به معانی بسیار بعید و حتّی غیر اخلاقی و گاها ضد قرآنی نیز سیر می نمایند!
اگر چه شاید هنوز در پاره ای از مناطق جهان و در دل برخی فرهنگ ها و «خرده فرهنگ»ها چنان چیرگی های جنسیّتی هنوز برقرار باشد؛ اما رواج هر رفتاری و هر عقیده ای به صرف کثرت پیرو و یا غلبه ی بومی و منطقه ای، دلیل بر داشتن اعتبار اخلاقی و شرافتی آن موضوع هرگز نخواهد بود!
از نگاهی دیگر تأکید بر این برتری طلبی های بی مایه و استبدادمآبانه وقتی در حوزه ی پیروان یک دین اخلاق مدار همچون اسلام و خصوصا در ذیل آیات قرآن که می بایست از آنها طراوت نوع دوستی و تکریم نوع انسان و حیات او به مشام برسد، چنین تکبّرهای مذمومی دیده می شود؛ واقعا جای افسوس و تأثر دارد که چرا بعضی از عزیزان اگر هنوز به نور حکمت مصلح نشده اند و توانایی درک پیام انسان ساز قرآنی را از میان آیات مهرپرور آن ندارند؛ چرا حداقل از سیره بزرگان این دین، همانند پیامبر اسلام صلوات الله علیه، آقا امیر مومنان علی (ع) و دیگر اولیا و مقربین درگاه حضرت حقّ پند و درس نمی اندوزند و روح خودشان را صیقل نمی زنند؟!!
چگونه کسی پیرو آقا رسول الله صلوات الله علیه خودش را می شمارد، اما به عشق و حب زبانزد آن بزرگوار به نوع زن بی اطلاع است!؟
پیامبری که خودشان می فرمایند که: «از نعم این دنیا، مهر سه نعمت در دل من ریشه دوانده است: یکی از آن سه چیز، زن است!»
آیا شایسته ی چنین پیامبری با چنان روح لطیفی، این است که مدّعیان پیروی او از استیلا و تسلط بر «نوع انسانی زن» میل تکبّر و برتری طلبی خود را سیراب کنند؟!
«زنی» که پیامبر صلوات الله علیه او را به حقّ یک «نعمت» شمرده است؟! آیا رواست که کسی خود را مسلمان بداند و از تحکم بر زن عقده های شیطان را سیراب نماید!؟
چگونه کسی خودش را سالک راه آن رسول رحمت می داند، همان پیامبری که ما در قرآن در وصف او «رحمة للعالمین» داریم؛ اما برعکس آن جان پاک، در هیبت خشونت و تحقیر «زن» حرف می زند!؟
واقعا من سوال دارم که در روز رستاخیز آیا این «مردان خشن» و مباهات کننده بر این که از "نوع برتر مرد" هستند، وجود نگریستن در چهره ی «پیامبر رحمت صلوات الله علیه» را دارند؟!
آیا قدردانی و دلدادگی به پیامبری که در بیان هدف رسالت خود، می فرمایند: «من برای تتمیم مکارم اخلاقی مبعوث شدم!» این است که برخی «تریبون خشونت» شوند و روح آن سلاله ی لطیف و مهربانی و اخلاق مداری را با ادّعای پیروی از او آزرده سازند؟! آیا این برتری طلبی های جنسیتی، جفا به میراث گرانبهای آن پیامبر بزرگوار نیست؟!
پیامبری که قرآن کریم او را «حریص به خوشبختی و هدایت انسان ها» می شمارد! به طوری که از خود آنها برای آنها دلسوز تر است؟! پیروان او آیا نباید رفتار و کردار او را سرلوحه کردار و گفتار خود قرار بدهند؟! آیا تأسی به رفتار «رحمت محور» پیامبر اسلام صلوات الله علیه، کمترین حدّ قدردانی و سپاسگزاری از آن روح رفیع نیست؟!
حضرت امیرمومنان (ع) آیا بانوی گرامی حضرت فاطمه (س) را انسانی نعوذبالله فرودست خود می شمرد؟! آیا این آیه را چنان که برخی از دوستان تعبیر کرده اند به معنای تفضل و برتری جنس مرد بر جنس زن تلقی می نمود؟! آیا با همسر گرامی خود چنین ادبیات خشنی داشت؟!
یا اینکه بر عکس هرجا که بود یاد فاطمه بود که قوت جانش بود؟! امیرمومنان چه گریه ها که در دل سیاهی شب و در تنهایی برای از دست دادن بانوی خود را تجربه کرد!
ما که شیعه ی او هستیم باید کلام الله را این طور «پشت به قبله» معنا کنیم؟!
آقا علی مگر قرآن ناطق نبود؟! چرا ما فراموش کردیم که آن عزیز بزرگوار الگوی ما باید باشد!؟ چرا میان جنس مرد و زن جنسیّت درجه اوّل و دوّم قائل می شویم؟! که چه؟ آخرش چه به مردانی که خودشان را برتر از زنان می دانند در پیشگاه خداوندی عطا می شود؟
آیا برتر دانستن نوع مرد موجب ثقل مرد در «ترازوی حقّ سنج» الله در روز رستاخیز هم می شود؟! آیا به جان آن مردان سنگینی حقّ مداری هم می دهد؟ آیا گردن آن ها را در حسابرسی الله در روز رستاخیز هم سبب می شود؟!
حاشا و کلا! زهی خیال باطل! در رستاخیز میزان حقّی که در جان خود اندوخته اید محاسبه می شود! آنجاست که این برتری طلبی های جنسیّتی، موجبات خفّت وزن مدّعیان آن را در ترازوی «حق سنجی» الله رقم خواهد زد!

تا توانی دلی بدست آر!
دلشکستن که هنر نیست!

عاشق شو! ارنه روزی کار جهان سرآید!
ناخوانده نقش مقصود ار کارگاه هستی!

اکنون اما فارق از آن زاویه ی اخلاقی به نقد استدلالی آن تعابیری که از این آیات برتری و تفضّل مرد بر زن، آن هم به تفضّل الهی و عطای الهی، استنباط کرده اند، می پردازیم:
1-توجه داشته باشید که از نظر معنایی میان واژه ی «فضل» و کلمه «قوامون» پر توفیر وجود دارد؛ «فضل» به معنای عطیه ی معنوی و کرامت اخلاقی است، در حالی که لفظ «قوامون» به معنای «مسلّط بودن» است!
2-از این که شاید در برخی بافت های فرهنگی مردان استیلای مادّی و قدرتی بر زنان داشته باشند؛ به هیچ روی معنای «تفوّق و برتری معنوی و تفضیل اخلاقی مردان بر زنان» در پیشگاه خداوند را نمی توان استنباط کرد!
3-آنچه معیار قرآن است در تقرّب به الله، همانا «پروای حقّ»، عمل به حقّ و اعتراف به حقّ است که می توان همهی آن ها را در واژه «تقوا» خلاصه نمود!
4-از همین روی نیز خداوند در قرآن فرموده : «ان اکرمکم عندالله اتقاکم»: «عزیزترین شما نزد الله، با تقواترین شما است!» یعنی عزّت نزد الله بر حول مکارم اخلاقی و جان پاک می چرخد نه بر جنسیّت مردانگی و زنانگی!

و اما حالا یک پرسش حیاتی و از منظر «درون دینی» از مدعیّان برتری و تفضّل الهی مرد بر زن:

آیا این «مردها» به استناد تفسیرشان از این آیات قرآن، نسبت به زنانی از جمله «حضرت فاطمه (س)» و یا «حضرت زینب (س)» و یا «حضرت مریم (ع)» هم برتری و تفضّل دارند؟!
آیا در حضور و در خطاب به این بانوهای بزرگوار هم، همین حرف خودشان را می زنند که «مرد» هستند و دارای «تفضّل و برتری الهی» بر آن ها؟!
بسیار مشتاق پاسخ این «مردهای مفتخر و مبتهج به مردانگی» به این پرسش هایم هستم! [ نظرات / امتیازها ]