«أثیم» از «اِثم» به کسى گویند که در گناه فرو رفته باشد. [ نظرات / امتیازها ]

این آیه می گوید که کم فروشان یکی از مصادیق مکذبین هستند. [ نظرات / امتیازها ]

طغیان گران و گناه کاران، در قیامت به جهنم و عذاب الهى گرفتار خواهند شد.

ویل یومئذ للمکذّبین ... و ما یکذّب به إلاّکلّ معتد أثیم [ نظرات / امتیازها ]

آلودگى به گناه و شکستن حریم قوانین و وظایف الهى، زمینه ساز انکار روز جزا است.

و ما یکذّب به إلاّکلّ معتد أثیم
[ نظرات / امتیازها ]

تنها تجاوزگران و فرورفتگان در گناه، به انکار قیامت کشانده مى شوند.

و ما یکذّب به إلاّکلّ معتد أثیم

مراد از «اعتداء» (تجاوزگرى) نادیده گرفتن حدود الهى است. «أثیم» مبالغه در «آثم» است (مصباح); یعنى، کسى که در گناه زیاده روى مى کند. [ نظرات / امتیازها ]

نه تنها در آیات این سوره از تاثیر گناه در تاریک ساختن دل سخن گفته شده ، که در بسیارى دیگر از آیات قرآن مجید نیز این معنى به طور مکرر ، و با صراحت مورد توجه قرار گرفته است.
در یکجا مى‏فرماید : کذلک یطبع الله على قلب کل متکبر جبار : این گونه خداوند بر قلب هر متکبر طغیانگرى مهر مى‏نهد ( مؤمن - 35 ) .
و در جاى دیگر درباره گروهى از گنهکاران لجوج و عنود مى‏فرماید : ختم الله على قلوبهم و على سمعهم و على ابصارهم غشاوة و لهم عذاب عظیم : خداوند بر دلهاى آنها مهر نهاده ، و همچنین بر گوشهاى آنها ، و بر چشمهایشان پرده‏اى فرو افتاده ، و براى آنها عذاب بزرگى است ( بقره - 7).
و در آیه 46 سوره حج مى‏خوانیم : فانها لا تعمى الابصار و لکن تعمى القلوب التى فى الصدور : چشمهاى ظاهر نابینا نمى‏شود، بلکه دلهائى که در سینه‏ها جاى دارد نابینا مى‏گردد.
آرى بدترین اثر گناه و ادامه آن ، تاریک ساختن قلب ، و از میان بردن نور علم و حس تشخیص است ، گناهان از اعضاء و جوارح سرازیر قلب مى‏شود ، و قلب را به یک باتلاق متعفن و گندیده مبدل مى‏سازد ، اینجاست که انسان راه و چاه را تشخیص نمى‏دهد ، و مرتکب اشتباهات عجیبى مى‏شود که همه را حیران مى‏کند.


تفسیر نمونه ج : 26ص :266

با دست خود تیشه به ریشه سعادت خویش مى‏زند و سرمایه خوشبختى خویش را به باد فنا مى‏دهد.

در حدیثى از پیغمبر اکرم (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) مى‏خوانیم : کثرة الذنوب مفسدة للقلب : گناهان زیاد قلب انسان را فاسد مى‏کند .

و در حدیث دیگرى از همان حضرت مى‏خوانیم : ان العبد اذا اذنب ذنبا نکتت فى قلبه نکتة سوداء ، فان تاب و نزع و استغفر صقل قلبه ، و ان عاد زادت حتى تعلو قلبه ، فذلک الرین الذى ذکر الله فى القران : کلا بل ران على قلوبهم ما کانوا یکسبون : هنگامى که بنده گناه کند نکته سیاهى در قلب او پیدا مى‏شود ، اگر توبه کند و از گناه دست بردارد و استغفار نماید قلب او صیقل مى‏یابد و اگر باز هم به گناه برگردد سیاهى افزون مى‏شود ، تا تمام قلبش رافرا مى‏گیرد ، این همان زنگارى است که در آیه کلا بل ران على قلوبهم ما کانوا یکسبون به آن اشاره شده.

همین معنى از امام باقر (علیه‏السلام‏) در اصول کافى با مختصر تفاوتى نقل شده است.

و نیز در همان کتاب از رسول خدا (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) چنین نقل شده که فرمود : تذاکروا و تلاقوا و تحدثوا فان الحدیث جلاء للقلوب ان القلوب لترین کما یرین السیف ، و جلائه الحدیث : مذاکره کنید و یکدیگر را ملاقات نمائید و احادیث ( پیشوایان دین ) را نقل نمائید که حدیث مایه جلاى دلها است ، دلها زنگار مى‏گیرد همانگونه که شمشیر زنگار مى‏گیرد ، و صیقل آن حدیث است .


تفسیر نمونه ج : 26ص :267

از نظر اصول روانشناسى نیز این معنى ثابت شده که اعمال آدمى همواره بازتابى در روح او دارد ، و تدریجا روح را به شکل خود در مى‏آورد ، حتى در تفکر و اندیشه و قضاوت او مؤثر است.

این نکته نیز قابل توجه است که انسان با ادامه گناه ، لحظه به لحظه ، در تاریکى روحى بیشترى فرو مى‏رود ، و به جائى مى‏رسد که گناهانش در نظرش حسنات جلوه مى‏کند ، و گاه به گناهش افتخار مى‏نماید ! و در این مرحله راههاى بازگشت به روى او بسته مى‏شود ، و تمام پلها پشت سرش ویران مى‏گردد و این خطرناکترین حالتى است که ممکن است براى یک انسان پیش آید

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

این آیه می گوید که مکذبینی که در آیه قبل بیان شد، روز قیامت را به طور مداوم تکذیب می کنند.
زیرا فعل مضارع دلالت بر استمرار عمل داردو اینان همان فاجران و متجاوزان از حدود الهی هستند [ نظرات / امتیازها ]