خداوند به وعده‏هاى خود عمل مى‏کند. در سوره ضحى، خداوند وعده‏ى عطا به پیامبر (صل‍ی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) داده بود: «و لسوف یعطیک ربّک فترضى» (ضحى/5) پروردگارت در آینده عطائى خواهد کرد که تو راضى شوى. در این سوره مى‏فرماید: ما به آن وعده عمل کردیم. {انّا اعطیناک الکوثر} [ نظرات / امتیازها ]

فرزند و نسل عطیّه الهى است. {انّا اعطیناک الکوثر} [ نظرات / امتیازها ]

شکرِ عطا گرفتن از خدا، عطا کردن به مردم است. {اعطیناک الکوثر... وانحر} [ نظرات / امتیازها ]

زود قضاوت نکنیم و تنها به آمار و محاسبات تکیه نکنیم که همه چیز به اراده خداوند است. (مخالفان، با مرگ پسر پیامبر و داشتن پسران متعدّد براى خود، قضاوت کردند که پیامبر ابتر است، ولى همه چیز برعکس شد.) {انّا اعطیناک الکوثر... انّ شانئک هو الابتر} [ نظرات / امتیازها ]

وعده های الهی هرچند زمان موعدشان از نظر ما انسانها طولانی ودست نیافتنی است،اما وقوعشان قطعی ،جاودانه و همیشگی است. [ نظرات / امتیازها ]

مشهور این است که این سوره در ((مکه )) نازل شده است ولى بعضى احتمال مدنى بودن آن را داده اند، این احتمال نیز داده شده است که این سوره دو بار نازل شده یکبار در مکه و بار دیگرى در مدینه ، ولى روایاتى که در شاءن نزول این سوره وارد شده ، قول مشهور را که این سوره مکى است تاءیید مى کند.
در شاءن نزول این سوره مى خوانیم : ((عاص بن وائل )) که از سران مشرکان بود، پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) را به هنگام خارج شدن از مسجد الحرام ملاقات کرد، و مدتى با حضرت گفتگو نمود، گروهى از سران قریش در مسجد نشسته بودند و این منظره را از دور مشاهده کردند، هنگامى که ((عاص بن وائل )) وارد مسجد شد به او گفتند: با که صحبت مى کردى ؟ گفت : با این مرد ((ابتر))!
این تعبیر را به خاطر این انتخاب کرد که ((عبدالله )) پسر پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) از دنیا رفته بود، و عرب کسى را که پسر نداشت ((ابتر)) (یعنى بلاعقب ) مى نامید، و لذا قریش این نام را بعد از فوت پسر پیغمبر براى حضرت انتخاب کرده بود (سوره فوق نازل شد و پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) را به نعمتهاى بسیار و کوثر بشارت داد، و دشمنان او را ابتر خواند).
توضیح اینکه : پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) دو فرزند پسر از بانوى اسلام خدیجه داشت : یکى قاسم و دیگرى طاهر که او را ((عبدالله )) نیز مى نامیدند، و این هر دو در مکه از دنیا رفتند، و پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) فاقد فرزند پسر شد، این موضوع زبان بدخواهان قریش را گشود، و کلمه ((ابتر)) را براى حضرتش انتخاب
کردند.
آنها طبق سنت خود براى فرزند پسر اهمیت فوق العاده اى قائل بودند، او را تداوم بخش برنامه هاى پدر مى شمردند، بعد از این ماجرا آنها فکر مى کردند با رحلت پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) برنامه هاى او به خاطر نداشتن فرزند ذکور تعطیل خواهد شد و خوشحال بودند.
قرآن مجید نازل شد و بطرز اعجازآمیزى در این سوره به آنها پاسخ گفت ، و خبر داد که دشمنان او ابتر خواهند بود، و برنامه اسلام و قرآن هرگز قطع نخواهد شد، بشارتى که در این سوره داده شده از یکسو ضربه اى بود بر امیدهاى دشمنان اسلام ، و از سوى دیگر تسلى خاطرى بود به رسول الله (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) که بعد از شنیدن این لقب زشت و توطئه دشمنان قلب پاکش غمگین و مکدر شده بود.
در فضیلت تلاوت این سوره در حدیثى (از پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) آمده است : من قراءها سقاه الله من انهار الجنة ، و اعطى من الاجر بعدد کل قربان قربه العباد فى یوم عید، و یقربون من اهل الکتاب و المشرکین :
هر کس آن را تلاوت کند خداوند او را از نهرهاى بهشتى سیراب خواهد کرد، و به عدد هر قربانى که بندگان خدا در روز عید (قربان ) قربانى مى کنند، و همچنین قربانیهائى که اهل کتاب و مشرکان دارند، به عدد هر یک از آنان اجرى به او مى دهد.
نام این سوره (کوثر) از اولین آیه آن گرفته شده است . [ نظرات / امتیازها ]

کلمه "کوثر" از "کثرت" گرفته شده و به معنای خیر کثیر و فراوان است و روشن است که این معنا می تواند مصادیق متعددی همچون وحی، نبوت، قرآن، مقام شفاعت، علم کثیر و اخلاق نیکو داشته باشد، ولی آیه آخر سوره، می تواند شاهدی بر این باشد که مراد از "کوثر"، نسل مبارک پیامبر(ص) است. زیرا دشمن کینه توز با جسارت به پیامبر(ص)، او را ابتر نامید و خداوند در دفاع از پیامبرش فرمود: "انّ شانئک هو الابتر" دشمن تو، خود ابتر است. بنابراین اگر مراد از کوثر، نسل نباشد، برای ارتباط آیه اول و سوم سوره، توجیه و معنایی دلپسند نخواهیم داشت.کلمه "ابتر" در اصطلاح به کسی گفته می شود که نسلی از او به یادگار باقی نمانده باشد. از آنجا که پسر پیامبر(عبدالله) در کودکی از دنیا رفت، دشمنان می گفتند: او دیگر عقبه و نسلی ندارد و ابتر است. زیرا در فرهنگ جاهلیت دختر لایق آن نبود که نام پدر را زنده نگاه دارد. بنابراین جمله " انّ شانئک هو الابتر" دلیل آن است که مراد از کوثر، نسل کثیر پیامبر(ص) است که بدون شک از طریق حضرت زهرا(ع) می باشد.این نسل پربرکت از طریق حضرت خدیجه(ع) نصیب پیامبر اکرم(ص) شد. آری خدیجه مال کثیر داد و کوثر گفت. ما نیز تا از کثیر نگذریم به کوثر نمی رسیم.فخررازی در تفسیر کبیر می گوید: چه نسلی با برکت تر از نسل فاطمه(ع) که مثل باقر و صادق و رضا(ع) از آن برخاسته است و با آن که تعداد بسیاری از آنان را در طول تاریخ، به خصوص در زمان حکومت بنی امیه و بنی عباس شهید کردند، اما باز هم امروز فرزندان او(سادات) در کثیر کشورهای اسلامی گسترده اند.در زمانی که خبر تولد دختر سبب اندوه پدر می شد، به گونه ای که صورتش از غصه سیاه گشته و به فکر فرو می رفت که از میان مردم فرار کند یا دخترش را زنده به گور کند: "یتواری من القوم ام یدُسّه فی التّراب"، در این زمان قرآن به دختر لقب کوثر می دهد تا فرهنگ جاهلی را به فرهنگ الهی و انسانی تبدیل کند.کوثر الهی، به جنسیت بستگی ندارد؛ فاطمه(ع)، دختر بود اما کوثر شد. به تعداد کثیر بستگی ندارد؛ فاطمه(ع)، یک نفر بود اما کوثر شد. آری خداوند می تواند کم را کوثر و زیاد را محو کن
[ نظرات / امتیازها ]