13) مُکَرَّمَةٍ : ارجمند ، گرانقدر ، پر ارزش . [ نظرات / امتیازها ]

14) مَرْفُوعَةٍ : بلند و بالا ، گرانقدر [ نظرات / امتیازها ]

15) سَفَرَةٍ : نویسندگان ، فرستادگان [ نظرات / امتیازها ]

15) بِأَیْدی : در دستها. [ نظرات / امتیازها ]

16) بَرَرَةٍ : نیکوکاران [ نظرات / امتیازها ]

11) « تَذْکِرَةٌ » : یادآوری کردن . بیدارباش و آگاهی دادن .‏ [ نظرات / امتیازها ]

12) « ذَکَرَهُ » : از قرآن پند و اندرز گرفت
 توضيح : ضمیر ( هُ ) به قرآن برمی‌گردد که مشارٌالیه آیات است . بعضیها آن را به خدا برمی‌گردانند . در این صورت معنی چنین است : هرکه خواهد خدا را یاد کند و به یاد او باشد . [ نظرات / امتیازها ]

13) « صُحُفٍ » : جمع صَحیفه ، نامه‌ها و کتابها . هرگونه برگه نوشته شده‌ای اعم از کاغذ و پوست و غیره .
 توضيح : در اینجا مراد صفحات اذهان و نسخه‌های اوراق پراکنده‌ای است که آیات مبارک قرآن در آن حفظ و ضبط و ثبت می‌شده و بعدها به صورت کتاب جامع همه آیات درآمده که همین قرآن است ، و پیوسته با خطها و شکل‌های متنوّع نگارش می‌یابد ، و در روزگار ما گذشته از صفحات اذهان و اوراق ، بر روی نوار و صفحه هوا و طول امواج ضبط و پخش می‌شود [ نظرات / امتیازها ]

13) « مُکَرَّمَةٍ » :‏ : گرامی . محترم . [ نظرات / امتیازها ]

14) « مَرْفُوعَةٍ » : : والا و بالا . دارای منزلت و مکانت . [ نظرات / امتیازها ]

14) « مُطَهَّرَةٍ » ‏ : : پاک از آلودگی خرافات . منزّه از تحریف . به دور از نقص . [ نظرات / امتیازها ]

15) « سَفَرَةٍ » : : جمع سافِر ، نویسندگان .
 توضيح : مراد نویسندگان و حاملان و مبلّغان آیات قرآن است که از همان طلوع و نزول قرآن ، هرچه از آیات نازل می‌شد ، با اشتیاق و بی‌درنگ از زبان پیغمبر دریافت می‌داشتند و در سینه‌ها حفظ و ضبط ، و بر روی استخوانها و سنگها و تخته‌ها و اوراق می‌نگاشتند و به دیگران می‌آموختند .‏ [ نظرات / امتیازها ]

16) « بَرَرَةٍ » : : جمع بارّ ، نیکوکرداران . نیکوکاران [ نظرات / امتیازها ]

13) صحف جمع صحیفه : نامه ها ، کتابها [ نظرات / امتیازها ]

13) مکرمه : گرانقدر ، ارجمند [ نظرات / امتیازها ]

14) مرفوعه (رفع) : بلند پایه [ نظرات / امتیازها ]

15) ایدی جمع ید : دستان [ نظرات / امتیازها ]

15) سفره جمع سافر : نویسندگان
 توضيح : اگر جمع سفیر باشد به معنای فرستادگان (مراد فرشتگان است ). [ نظرات / امتیازها ]

16) کرام جمع کریم : بزرگواران [ نظرات / امتیازها ]

16) برره جمع بار : نیکوکاران [ نظرات / امتیازها ]

15) سَفَرَةٍ : نویسندگان و عاملین [ نظرات / امتیازها ]

16) بَرَرَةٍ : نیکوکاران [ نظرات / امتیازها ]

11) «کلاّ»: : نباید چنین کرد. حقّا. [ نظرات / امتیازها ]

11) «اِنَّهَا»: : این که آیات قرآنی.
 توضيح : ضمیر (ها) به (آیات) برمی‌گردد. یا این که به قرآن برمی‌گردد و به خاطر تأنیث خبر، مؤنّث آمده است [ نظرات / امتیازها ]

16) «کِرَامِ» : جمع کَریم، بزرگواران. بزرگ‌منشان. [ نظرات / امتیازها ]

15) سفرة : رسول
 توضيح : کلمه سفرة جمع سفیر است ، و سفیر به معنای رسول است. [ نظرات / امتیازها ]

11) کلا : باز داشتن از همان عملی است که به خاطر آن عتابش فرمود
 توضيح : کلمه کلا باز داشتن از همان عملی است که به خاطر آن عتابش فرمود یعنی عبوس کردن قیافه و روی‏گردانی از کسی که از خدا می‏ترسد [ نظرات / امتیازها ]

13) صحف : هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد
 توضيح : کلمه صحف جمع صحیفه است ، و عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد ، [ نظرات / امتیازها ]

16) کرام : صفت آن رسولان است [ نظرات / امتیازها ]

13) صحف : لوح یا ورقه و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى‏نویسند
 توضيح : صحف جمع صحیفه به معنى لوح یا ورقه و یا چیز دیگرى است که در آن مطلبى را مى‏نویسند. [ نظرات / امتیازها ]

15) سفرة : کسى که میان اقوام رفت و آمد دارند تا مشکلات آنها را حل کنند
 توضيح : سفرة ( بر وزن طلبه ) جمع سافر از ماده سفر ( بر وزنقمر ) در اصل به معنى پرده بردارى از چیزى است ، و لذا به کسى که میان اقوام رفت و آمد دارند تا مشکلات آنها را حل کنند و از مبهمات پرده بردارند سفیر گفته مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]

16) کرام : عزیز و بزرگوار
 توضيح : کرام جمع کریم به معنى عزیز و بزرگوار است [ نظرات / امتیازها ]

16) بررة : وسعت و گستردگى
 توضيح : بررة جمع بار ( مثل طالب و طلبه ) از ماده بر در اصل به معنى وسعت و گستردگى است ، و لذا به صحراهاى وسیع بر ( به فتح با ) گفته مى‏شود. [ نظرات / امتیازها ]

13) صُحُفٍ : مکتوب
 توضيح :

«صُحُفٍ» جمع «صحیفة» به معناى مکتوب است.
[ نظرات / امتیازها ]

15) سَفَرَةٍ : کاتب
 توضيح :
«سَفَرَةٍ» جمع «سافر» به معناى کاتب است، چنانکه «اسفار» جمع «سفر» به معناى کتاب است.
[ نظرات / امتیازها ]

16) بَرَرَةٍ : نیکو کار
 توضيح :
«بَرَرَةٍ» جمع «بار» به معناى نیکو کار است.
[ نظرات / امتیازها ]

14) مرفوعة : بلند مرتبه شده
 توضيح : مرتبه به خاطر نشان دادن بلندی معنویست . [ نظرات / امتیازها ]

16) بررة : بس نیکوکار
 توضيح : در تفسیر راهنما آمده : «بررة» و «ابرار» به یک معنا است; جز این که «بررة» مبالغه بیشترى دارد; زیرا جمع «بَرّ» است و «بَرّ» مبالغه بیشترى از کلمه «بارّ» (مفرد «ابرار») دارد (مفردات راغب). از جمله معانى اى که براى «بِرّ» ذکر شده، «صلاح و درست کارى»، «اطاعت» و «صداقت» است. (لسان العرب)
گرچه گفته اند : بررة أبلغ من (أبرار)، فإنه جمع بر، و(أبرار) جمع بار ؛ اما به نوشته ویکی فقه
برخی از مفسران و نیز بسیاری از فرهنگ‌نویسان واﮊه ابرار را تنها جمع بَرّ دانسته‌اند. اما اکثر مفسران آن را جمع برّ و بارّ، هر دو، یاد کرده‌اند. راغب اصفهانی نیز ابرار را تنها جمع بارّ دانسته است . از آن‌جا که برّ به صیغۀ مفرد ۳ بار در قرآن مجید به کار رفته و بارّ در این کتاب مقدس نیامده است، نظر آن گروه از مفسران و فرهنگ‌نویسان که ابرار را تنها جمع برّ دانسته و جمع بارّ را بَرَرَه شمرده‌اند، استوارتر می‌نماید.

معنای لغوی
بِرّ به «گستردگی خیر و معروف» معنا شده است.
معانی بِر
برخی برآنند که مفهوم محوری واژه بِرّ «نیکو‌بودن کار در برابر غیر» است و این معنا، با‌توجّه به اختلاف اشخاص، موضوعات و موارد، تفاوت دارد؛ چنان که بِرّ خدا درباره بندگان، لطف و احسان به آنان و در گذشتن از لغزش‌هایشان است و بِرّ بنده در پیش‌گاه خدا، پیروی و عمل به وظایف بندگی است.
بِرّ پدر به فرزندان، تربیت و تأمین آنان و برآوردن نیازهایشان و بِرّ فرزند به پدر ؛ خدمت، خضوع و رحمت است، و بِرّ در سخن گفتن، راست گویی، و در عبادت، منطبق بودن آن با شرایط ویژه عبادت است، وی اطلاق «بَرّ» بر قطعه‌های زمین و «بُرّ» بر گندم را نیز از همین باب می‌داند.

← فرق خیر با بر
برخی نیز جامع‌ترین معنای بِرّ را خیر دانسته‌اند؛ با این که این دو واژه مترادف نیستند؛ زیرا بِرّ، خیری است که با «قصد» و «توجّه» توأم باشد؛ ولی در خیر، «قصد» شرط نیست؛ بلکه گاهی با «سهو» همراه است؛ از این‌رو «خیر» معنایی عام‌دارد. [ نظرات / امتیازها ]

11) تذکزة : یادآوری / هشدار و پند
 توضيح : «تذکرة» اعم از «دلالت» (راهنمایى) و «اماره» (نشانه) است و به هر چیزى که با آن تذکّر حاصل شود، اطلاق مى گردد (مفردات راغب). «تذکیر» (مرادف تذکرة) به معناى موعظه کردن و «ذکرى» (اسم مصدر آن) به معناى عبرت است (قاموس); بنابراین مراد از «تذکره» بودن قرآن، راهنمایى، موعظه کردن و مایه عبرت بودن آن است [ نظرات / امتیازها ]

13) مکرمة : معظم و منزه / بس گرامی داشته و ارزشمند
 توضيح : آنچه در نوع خود شریف باشد، به «کرم» توصیف مى شود(مفردات راغب). باب تفعیل این کلمه (تکریم)، به معناى «عظمت دادن» و «پاک و منزّه ساختن» است (لسان العرب). بنابراین توصیف صفحات قرآن به «مکرّمة»، حاکى از این است که خداوند آنها را عظمت داده و محترم داشته است.
[ نظرات / امتیازها ]

15) سفرة : نویسندگان
 توضيح : «سفرة» یا به معناى نویسندگان است و یا رسولان. در کتب لغت درباره این کلمه چنین آمده است: «سفر» [در تمام مشتقاتش] بر مکشوف و آشکار شدن دلالت دارد و «سَفْر»; یعنى، کتابت و «سفرة»; یعنى، نویسندگان; آنها را از آن جهت به این نام نامیدند که کتابت، آشکار سازنده چیزى است که مورد نیاز از نوشته است (مقاییس اللغة). کلمه «سفیر» بر رسول نیز اطلاق مى شود; زیرا او مأموریت خود را آشکار مى سازد (تاج العروس). جمع «سفیر»، گرچه «سفراء» است; ولى از آنجا که در لسان العرب، کلمه «سفرة» بر فرشتگانى که بین خدا و پیامبران او سفارت (رسالت) دارند، اطلاق شده است، مى توان گفت: «سفرة»، به معناى «سفراء» نیز استعمال شده است. [ نظرات / امتیازها ]

11) تذکره : تَذَکُّر؛ یادآوری؛ بیدارباش و آگاهی دادن ؛ هشدار و پند؛ یادگار و یادداشت [ نظرات / امتیازها ]

13) صُحُف : جمع صحیفه؛ صحیفه در لغت به معانی نامه، کتاب، لوح، ورقه، صفحه گسترده؛ مکتوب و به طور کلی هرگونه برگه نوشته شده‌ای اعم از کاغذ و پوست و غیره آمده است. 🌱 عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد . 🌱صحیفه و صحف در عربی امروز به معنای روزنامه هم استعمال دارد.
 توضيح : 🍁#صحف یعنی چه؟
🔹صحُف در لغت:
🌱صحُف جمع صحیفه است.صحیفه در لغت به معانی نامه، کتاب، لوح، ورقه، صفحه گسترده؛ مکتوب و به طور کلی هرگونه برگه نوشته شده‌ای اعم از کاغذ و پوست و غیره آمده است.
🌱 عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می‏نامد .
🌱صحیفه و صحف در عربی امروز به معنای روزنامه هم استعمال دارد.
🔸صحُف در قرآن کریم:
🌱کلمه صُحُف، 8 بار در قرآن کریم به کار رفته است.
🌱صحُف یکی از اوصاف قرآن است.
🌱قرآن کریم همه کتابهای آسمانی را "صحف " خوانده و بطور مشخص از کتاب های حضرت موسی (ع) و حضرت ابراهیم(ع) به عنوان صُحُف نام برده شده است.(نجم/36 و اعلی/19)
🌱کاربرد صُحُف در قرآن بصورت صیغه جمع نبوده و همچنین کلمات "صحیفه" و "مُصحَف" در قرآن به کار نرفته است.
🌱در آیات 13 و 14 سوره مبارکه عبس سه وصف مکرمه، مرفوعه و مطهره براى "صحف " ذکر شده که همگى از اوصاف قرآن به شمار مى آیند.
🔺توصیف قرآن به «فى صحف»؛ با توجه به نزول سوره «عبس» در مکه؛ یا پیشگویى از نوشته شدن آن در آینده است و یا نشانگر آن است که قرآن، پیش از نزول ـ در صفحه هایى متعدد ـ مکتوب بوده است.
🌱در صورت دوّم، مراد این است که ملائکه قرآن را از لوح محفوظ برگرفته و به صورت نوشته هایى در صفحات متعدد، آن را به مراحل بعدى نازل مى کردند.
🔺گفته می شود صحف حضرت آدم(ع) 21 صحیفه؛ صحف حضرت ابراهیم(ع)ده صحیفه؛ صحف حضرت شیث(ع) -سومین فرزند آدم و حوا پس از هابیل و قابیل و جانشین حضرت آدم(ع) که نامش در کتاب پیدایش تورات ذکر شده است- 29 صحیفه و صحف حضرت موسی(ع) 10صحیفه بوده است . (الفهرست ابن الندیم ).
🔺"مُصحَف" نیز مجموعه اوراقی است که در یک جلد جای دهند.
🌱کلمه "مصحف" در قرآن کریم به کار نرفته و قرآن از معرفی خود را به نام مصحف خودداری نموده است.
🌱به قرآنی که در زمان عثمان گردآوری و به خط زید بن ثابت نوشته شده است "مصحف امام" گفته شده است.🌷 [ نظرات / امتیازها ]