(بِسْمِ)
جار و مجرور متعلقان بمحذوف و الباء هنا للاستعانة أو للالصاق، و تقدیر المحذوف أبتدی‏ء فالجار و المجرور فی محل نصب مفعول به مقدم أو ابتدائی فالجار و المجرور متعلقان بمحذوف خبر لمبتدأ محذوف و کلاهما جید و (اللَّهِ) مضاف الیه و (الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ) صفتان للّه تعالى و جملة البسملة ابتدائیة لا محلّ لها من الاعراب. [ نظرات / امتیازها ]

بَسمِ جار ومجرور و متعلق است به عامل مُقدّر مناسب با مقام؛ مثلاً اَبتَدَءُ و اَتَکَلُّمُ و امثال این ها و اَللّهِ مضاف الیه اسم است.
اَلرَّحمن اگر عَلَم باشد بدل است از اَللهِ و اگر صفت مشبه یا صیغه مبالغه باشد، نعت است برای آن؛ اَلرَّحیم نعت است برای الله اگر صفت مشبه یا صیغه مبالغه باشد و اگر اَلرَّحمن عَلَم باشد، الرَّحیمِ نعت است برای او ، یعنی برای الرَّحمن است. [ نظرات / امتیازها ]

بِسْمِ «حرف جر و اسم مجرور»
اللَّهِ «مضاف الیه مجرور یا در محل جر» «فعل مقدر یا محذوف» «فاعل محذوف»
الرَّحْمنِ «نعت، تابع»
الرَّحِیمِ «نعت، تابع» [ نظرات / امتیازها ]

(بسم) جار و مجرور متعلق بمحذوف خبر. و المبتدأ محذوف تقدیره: ابتدائی»(اللّه) لفظ الجلالة مضاف إلیه مجرور و علامة الجر الکسرة. (الرحمن) نعت للفظ الجلالة تبعه فی الجر. (الرحیم) نعت ثان للفظ الجلالة تبعه فی الجر [ نظرات / امتیازها ]

ب: حرف جر.
اسم: اسم ( س و م) مجرور
بسم: جار و مجرور متعلق به محذوف
الله: اسم جلاله ، معرفه به علم (ا ل ه) ، مضاف الیه و مجرور
الرحمن: اسم مفرد مذکر ، معرفه به ال تعریف و عهد ذهنی، نعت یا صفت برای لفظ جلاله الله.
الرحیم: اسم مفرد مذکر، معرفه به ال تعریف و عهد ذهنی، صفت دوم برای لفظ جلاله الله [ نظرات / امتیازها ]

الله الرحمن الرحیم
 توضيح : الله دراینجانقش صفت راداشته ورحمن ورحیم هردوصفت برای لفظ جلاله ی الله هستند.خدای بخشنده ..وخدای مهربان... [ نظرات / امتیازها ]