● آیه بودن «بسم الله الرحمن الرحیم»
1) امام علی(علیهالسلام) فرمودند: کلمه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» جز سوره فاتحة الکتاب است و رسول خدا(صلّیاللهعلیهوآله) همواره آن را میخواند و آیه اول سوره به حسابش مىآورد و فاتحة الکتاب را سبع المثانى مىنامید.
علامه طباطبایی: و از طرق اهل سنت و جماعت نظیر این معنا روایت شده است، مثلا دارقطنى از ابى هریره حدیث کرده است که گفت: «رسول اللَّه(صلّیاللهعلیهوآله) فرمودند: «چون سوره حمد را می خوانید، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» را هم یکى از آیاتش بدانید و آن را بخوانید، چون سوره حمد امّ القرآن و سبع المثانى است، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» یکى از آیات این سوره است».»
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را عیون اخبار الرضا(ج 1 ص 235 ب 28 ح 59) روایت کرده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 36 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● علامت بندگی
1) امام رضا(علیهالسلام) فرمودند: معنای «بسم الله» این است که من خود را به داغ و علامتی از علامتهای خدا داغ میزنم، و آن داغ عبادت است تا همه بدانند من بنده چه کسی هستم، شخصی پرسید: سمة «داغ» چیست؟ حضرت فرمودند: علامت.
علامه طباطبایی: این معنا مثل فرزندی است که از معنای قبلی ما متولد شده است، چون ما در آنجا گفتیم با در «بسم الله» بای ابتدا است، چون بنده خدا عبادت خود را به داغی از داغهای خداوند علامت میزند، باید خود را هم که عبادتش منسوب به آن است به همان داغ، داغ بزند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را عیون اخبار الرضا(ج 1 ب 26 ح 19) و معانى الاخبار(ص 3) روایت کردهاند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 36 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● «بسم الله الرحمن الرحیم» جزء آیات هر سوره
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 36 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای «بسم الله»
1) امام صادق(علیهالسلام) و امام رضا(علیهالسلام) فرمودند: این کلمه به اسم اعظم خدا نزدیکتر است از مردمک چشم به سفیدى آن.
علامه طباطبایی: به زودى معناى روایت در پیرامون اسم اعظم خواهد آمد انشاء اللَّه تعالى.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را تهذیب(ج 2 ص 289 ح 15) از امام صادق(علیهالسلام) و عیون اخبار الرضا(ج 2 ب 30 ح 11) و تفسیر عیاشى(ج 1 ص 21 ح 13) از امام رضا(علیهالسلام) روایت کردهاند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 36 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آیه بودن «بسم الله الرحمن الرحیم»
1) امام باقر(علیهالسلام) فرمودند: محترمترین آیه را از کتاب خدا دزدیدند و آن آیه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» است که بر بنده خدا لازم است در آغاز هر کار آن را بگوید، چه کار بزرگ و چه کوچک، تا مبارک شود.
علامه طباطبایی: روایات از ائمه اهل بیت(علیهالسلام) در این معنا بسیار زیاد است که همگى دلالت دارند بر اینکه «بسم اللَّه» جز هر سوره از سورههاى قرآن است مگر سوره برائت که بسم اللَّه ندارد و در روایات اهل سنت و جماعت نیز روایاتى آمده است که بر این معنا دلالت دارند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را خصال و بحار(ج 92 ص 238 ح 39) روایت کردهاند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 37 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «رحمان» و «رحیم»
1) امام صادق(علیهالسلام) فرمودند: الله، اله هر موجود و رحمان رحم کننده به تمامی مخلوقات خود و رحیم رحم کننده به خصوص مؤمنین است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را اصول کافى(ج 1 ص 114 ح 1 باب معانى الاسماء و اشقاقها) و التوحید(ص 230 ح 2) و معانى الاخبار(ص 3 ح 1) و تفسیر عیاشى(ج 1 ص 22 ح 19-20) روایت کردهاند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 37 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : صفات خداوند |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «رحمان» و «رحیم»
1) امام صادق(علیهالسلام): رحمان اسم خاص است به صفت عام، و رحیم اسم عام است به صفت خاص.
علامه طباطبایی: از بیانى که ما در سابق داشتیم روشن شد که چرا رحمان عام است و مؤمن و کافر را شامل می شود، ولى رحیم خاص است و تنها شامل حال مؤمن مى گردد و اما اینکه در حدیث بالا فرمود رحمان اسم خاص است به صفت عام و رحیم، اسم عام است به صفت خاص، گویا مرادش این باشد که رحمان هر چند مؤمن و کافر را شامل می شود، ولى رحمتش خاص دنیا است و رحیم هر چند عام است و رحمتش هم دنیا را مى گیرد و هم آخرت را، ولى مخصوص مؤمنین است و به عبارتى دیگر رحمان مختص است به افاضه تکوینیه که هم مؤمن را شامل می شود و هم کافر را، و رحیم هم افاضه تکوینى را شامل است و هم تشریعى را که بابش باب هدایت و سعادت است و مختص است به مؤمنین، براى اینکه ثبات و بقا مختص به نعمت هایى است که به مؤمنین افاضه می شود همچنانکه خداوند فرموده است: «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ» (اعراف/118).
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 37 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : صفات خداوند |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آیه بودن «بسم الله الرحمن الرحیم»
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 37 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آیه بودن «بسم الله الرحمن الرحیم»
1) رسول خدا(صلّیاللهعلیهوآله) غالبا اول و آخر سوره را نمىفهمید کجا است، تا آنکه آیه «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» نازل می شد و بین دو سوره قرار میگرفت.
علامه طباطبایی: این معنا به طرق شیعه از امام باقر(علیهالسلام) روایت شده است. (به طرق خاصه از امام باقر(علیهالسلام) نقل شده است که رسول اللَّه(صلّیاللهعلیهو آله) اول و آخر سوره را بسم اللَّه مىدانستند).
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را سنن ابى داود(ج 1 ص 209 ج 788) از ابی داود از ابن عباس روایت کرده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج1، ص: 37 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● سر لوحهى کار و عمل همهى انبیا «بسماللَّه» قرار داشت. -نکته -
حاجيه تقي زاده فانيد
1) در میان اقوام و ملل مختلف، رسم است که کارهاى مهم و با ارزش را به نام بزرگى از بزرگان خویش که مورد احترام و علاقهى آنهاست، شروع مىکنند تا آن کار میمون و مبارک گردد و به انجام رسد. البتّه آنان بر اساس اعتقادات صحیح یا فاسد خویش عمل مىکنند. گاهى به نام بتها وطاغوتها وگاهى با نام خدا و به دست اولیاى خدا، کار را شروع مىکنند. چنانکه در جنگ خندق، اوّلین کلنگ را رسول خداصلى الله علیه وآله بر زمین زد.(7)
«بسماللَّه الرّحمن الرّحیم» سر آغاز کتاب الهى است. «بسماللَّه» نه تنها در ابتداى قرآن، بلکه در آغاز تمام کتابهاى آسمانى بوده است. در سر لوحهى کار و عمل همهى انبیا «بسماللَّه» قرار داشت. وقتى کشتى حضرت نوح در میان امواج طوفان به راه افتاد، نوح علیه السلام به یاران خود گفت: سوار شوید که «بسماللَّه مجراها و مرساها»(8) یعنى حرکت و توقّف این کشتى با نام خداست. حضرت سلیمانعلیه السلام نیز وقتى ملکه سبا را به ایمان فراخواند، دعوتنامه خود را با جملهى «بسماللَّه الرّحمن الرّحیم»(9) آغاز نمود.
حضرت على علیه السلام فرمود: «بسماللَّه»، مایه برکت کارها و ترک آن موجب نافرجامى است. همچنین آن حضرت به شخصى که جملهى «بسماللَّه» را مىنوشت، فرمود: «جَوِّدها» آنرا نیکو بنویس.(10)
بر زبان آوردن «بسماللَّه» در شروع هر کارى سفارش شده است؛ در خوردن و خوابیدن ونوشتن، سوارشدن بر مرکب ومسافرت وبسیارى کارهاى دیگر. حتّى اگر حیوانى بدون نام خدا ذبح شود، مصرف گوشت آن حرام است و این رمز آن است که خوراک انسانهاى هدفدار و موحّد نیز باید جهت الهى داشته باشد.
در حدیث مىخوانیم: «بسماللَّه» را فراموش نکن، حتّى در نوشتن یک بیت شعر. و روایاتى در پاداش کسى که اوّلین بار «بسماللَّه» را به کودک یاد بدهد، وارد شده است.(11)
سؤال: چرا در شروع هر کارى «بسماللَّه» سفارش شده است؟
پاسخ: «بسماللَّه» آرم ونشانهى مسلمانى است وباید همه کارهاى او رنگ الهى داشته باشد. همان گونه که محصولات و کالاهاى ساخت یک کارخانه، آرم و علامت آن کارخانه را دارد؛ خواه به صورت جزیى باشد یا کلّى. مثلاً یک کارخانه چینى سازى، علامت خود را روى تمام ظروف مىزند، خواه ظرفهاى بزرگ باشد یا ظرفهاى کوچک. یا اینکه پرچم هر کشورى هم بر فراز ادارات و مدارس و پادگانهاى آن کشور است و هم بر فراز کشتىهاى آن کشور در دریاها، و هم بر روى میز ادارى کارمندان.
سؤال: آیا «بسماللَّه الرّحمن الرّحیم» آیهاى مستقل است؟
پاسخ: به اعتقاد اهلبیت رسول اللّهعلیهم السلام که صد سال سابقه بر سایر رهبران فقهى مذاهب دارند و در راه خدا به شهادت رسیده و در قرآن نیز عصمت و پاکى آنها به صراحت بیان شده است، آیه «بسماللَّه الرّحمن الرّحیم» آیهاى مستقل و جزء قرآن است. فخر رازى در تفسیر خویش شانزده دلیل آورده که «بسماللَّه» جزء سوره است. آلوسى نیز همین اعتقاد را دارد. در مسند احمد نیز «بسماللَّه» جزء سوره شمرده شده است.(12) برخى از افراد که بسماللَّه را جزء سوره ندانسته و یا در نماز آن را ترک کردهاند، مورد اعتراض واقع شدهاند. در مستدرک حاکم آمده است: روزى معاویه در نماز «بسماللَّه» نگفت، مردم به او اعتراض کردند که «أسرقت أم نَیستَ»، آیه را دزدیدى یا فراموش کردى؟!(13)
امامان معصومعلیهم السلام اصرار داشتند که در نماز، بسماللَّه را بلند بگویند. امام باقرعلیه السلام در مورد کسانى که «بسماللَّه» را در نماز نمىخواندند و یا جزء سوره نمىشمردند، مىفرمود: «سَرقوا اکرم آیة»(14) بهترین آیه قرآن را به سرقت بردند. در سنن بیهقى در ضمن حدیثى آمده است: چرا بعضى «بسماللَّه» را جزء سوره قرار ندادهاند!(15)
شهید مطهّرىقدس سره در تفسیر سوره حمد، ابن عباس، عاصم، کسایى، ابنعمر، ابنزبیر، عطاء، ابنطاووس، فخررازى وسیوطى را از جمله کسانى معرّفى مىکند که بسم اللَّه را جزء سوره مىدانستند.
در تفسیر قرطبى از امام صادقعلیه السلام نقل شده است: «بسماللَّه» تاج سورههاست. تنها در آغاز سوره برائت (سوره توبه) «بسماللَّه» نیامده و این به فرموده حضرت على علیه السلام به خاطر آن است که «بسماللَّه» کلمه امان و رحمت است، واعلام برائت از کفّار و مشرکان، با اظهار محبّت ورحمت سازگار نیست.(16)
سیماى «بسم اللّه»
1. «بسماللَّه» نشانگر رنگ وصبغهى الهى وبیانگر جهتگیرى توحیدى ماست.(17)
2. «بسماللَّه» رمز توحید است وذکر نام دیگران به جاى آن رمز کفر، و قرین کردن نام خدا بانام دیگران، نشانهى شرک. نه در کنار نام خدا، نام دیگرى را ببریم ونه به جاى نام او.(18)
3. «بسماللَّه» رمز بقا ودوام است. زیرا هرچه رنگ خدایى نداشته باشد، فانى است.(19)
4. «بسماللَّه» رمز عشق به خدا وتوکّل به اوست. به کسىکه رحمان و رحیم است عشق مىورزیم و کارمان را با توکّل به او آغاز مىکنیم، که بردن نام او سبب جلب رحمت است.
5. «بسماللَّه» رمز خروج از تکبّر و اظهار عجز به درگاه الهى است.
6. «بسماللَّه» گام اوّل در مسیر بندگى و عبودیّت است.
7. «بسماللَّه» مایه فرار شیطان است. کسى که خدا را همراه داشت، شیطان در او مؤثّر نمىافتد.
8. «بسماللَّه» عامل قداست یافتن کارها و بیمه کردن آنهاست.
9. «بسماللَّه» ذکر خداست، یعنى خدایا! من تو را فراموش نکردهام.
10. «بسماللَّه» بیانگر انگیزه ماست، یعنى خدایا هدفم تو هستى نه مردم، نه طاغوتها ونه جلوهها و نه هوسها.
11. امام رضاعلیه السلام فرمود: «بسماللَّه» به اسم اعظم الهى، از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیکتر است.(20)
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : 7) بحار، ج20 ص 218.
8) هود، 41.
9) نمل، 30.
10) کنزالعمّال، ح 29558.
11) تفسیربرهان، ج1، ص43.
12) مسند احمد، ج3، ص 177 و ج4، ص 85.
13) مستدرک، ج3، ص233.
14) بحار، ج 85، ص 20.
15) سنن بیهقى، ج2، ص50.
16) تفسیر مجمعالبیان و فخررازى.
17) امام رضاعلیه السلام مىفرماید: بسماللَّه یعنى نشان بندگى خدا را بر خود مىنهم. تفسیر نورالثقلین.
18) نه فقط ذات او، بلکه نام او نیز از هر شریکى منزّه است؛ «سبّح اسم ربّک الاعلى» حتّى شروع کردن کار به نام خدا و محمدصلى الله علیه وآله ممنوع است. اثباتالهداة، ج7، ص482.
19) کلّ شىء هالک الاّ وجهه» قصص، 88.
20) تفسیر راهنما.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیرنور |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : حاجیه تقی زاده فانید |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● الله -
سميه الف
1) تمام آیات یک سوره تفسیری از بسم الله الرحمن الرحیم در آن سوره است.
و به تعبیری 114 سوره قران تفسیری از بسم الله الرحمن الرحیم
و الرحمن الرحیم نیز تفسیری از الله است.
و همه قران به یک کلمه ( الله ) ختم می شود.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : سمیه الف |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● به وجود آمدن هستی -
محمدامين احمدي فقيه
1) امیرالمؤمنین علی، علیهالسّلام، فرمودند:
«ظهرت الموجودات عن بسم الله الرحمن الرحیم»؛
همهی موجودات از ﴿بسم الله الرحمن الرحیم﴾ پدیدار گشتند.[1]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] بحر المعارف، مولی عبد الصمد همدانی، رضوانالله علیه.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : محمدامین احمدی فقیه |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● احکام القرآن و آیات الاحکام -
محمدامين احمدي فقيه
1) بسم الله الرحمن الرحیم
1-امام حسن عسکری، علیهالسّلام، فرمود: نشانههای مؤمن پنج چیز است:
«1-خواندن پنجاه و یک رکعت نماز در هر شبانه روز (هفده رکعت نمازهای واجب، سی و چهار رکعت نافلههای شبانه روز). 2-خواندن زیارت اربعین امام حسین، علیهالسّلام. 3-قرار دادن انگشتر در دست راست. 4-پیشانی بر خاک نهادن. 5-﴿بسماللهالرّحمنالرّحیم﴾ را بلند خواندن.»
2-قداست و برکت نام خداوند تبارک و تعالی، منشأ اعتبار احکامی فقهی برای اسمای لفظی خدای سبحان شدهاست.
برخی از این احکام عبارت است از:
«1-حرمت نجس کردن و آلوده کردن آن؛ 2-وجوب تطهیر، در صورت آلوده شدن؛ 3-حرمت هتکّ آن، به هر نحو؛ 4-حرمت مسّ آن بدون طهارت؛ 5-ممنوع بودن جدال با آن (سوگند بهصورت «لا والله» و «بلی والله» (در احرام عمره و حج)؛ 6-لزوم ذکر و تسبیح آن در رکوع و سجود نماز؛ 7-اشتراط ذبح و تزکیّهی حیوان به ذکر آن؛ 8-مشروط بودن حلّیّت صید به آن؛ 9-احکام سوگند؛ 10-استحباب شروع کار با ذکر آن.»
برخی از این احکام و دستورها از سنّت معصومان، علیهمالسّلام، و برخی از قرآن کریم استفاده میشود. مثلاً قرآن مجید هم ذکر نام خداوند بزرگ به هنگام ذبح حیوان را توصیه میکند: ﴿فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا﴾.
نیز از خوردن گوشت حیوانی که بدون ذکر نام خدا صید یا ذبح یا نحر شدهاست، منع میکند:
﴿وَ لاَ تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّیطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَآئِهِمْ لِیُجَادِلُوکُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ﴾؛
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده، نخورید. اینکار گناه است. شیاطین به دوستان خود مطالبی مخفیانه القا میکنند تا با شما به مجادله برخیزند و اگر ازآنان اطاعت کنید شما هم مشرک خواهید بود.
اثر اسمای لفظی خدای سبحان بر پایهای است که حیوان پاک و حلال، اگر بدون ذکر آن نام کشته شود، مردار است و حرام و آلوده میشود. نام خدا با نامهای دیگر یکسان نیست تا ذکر و عدم ذکرش تفاوتی نداشته باشد و یا تنها نیّت و خطور ذهنی آن کافی و سازگار باشد.
پی نوشت ها:
1-المواعظ العددیه، ص 166.
2-سورهی حج (22) آیهی 36.
3-سورهی انعام (6) آیهی 121.
4-تسنیم، ج 1، ص 313-314.
5-حقایق و اسرای از بسم الله الرحمن الرحیم، محمدامین احمدی فقیه.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : از مراجع مختلف |
قالب : احکام |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : محمدامین احمدی فقیه |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آیات الاحکام -
محمدامين احمدي فقيه
1) بسم الله الرحمن الرحیم
1-هر ﴿بسماللهالرّحمنالرّحیم﴾ مخصوص یک سوره و مستقل است، بههمین علّت مسایل فقهی هم به دنبال دارد. بهعنوان مثال، اگر کسی شروع به قرائت سورهی فاتحه کند ولی نیّت او این باشد که این «بسمله» بهعنوان جزئی از سورهی اخلاص باشد صحیح نیست. کسیکه جنب باشد و بر او قرائت سورههای سجدهدار حرام است، نه قرائت آیات سجده فقط، پس اگر کسی «بَسمَلَه» نیّت کند بر اینکه جزئی از یکی از این سورههای سجده دار باشد کار حرام انجام دادهاست.
2-﴿بسماللهالرّحمنالرّحیم﴾ آیهای از سورهی مبارک حمد و از هر سورهای است، و کسیکه آن را در نماز ترک کند نمازش باطل است خواه نماز واجب باشد یا مستحبّی.
پی نوشت ها:
1-مجمع البیان، امین الاسلام طبرسی، تفسیر سورهی شریف حمد.
2-و بسیاری منابع دیگر
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : منابع مختلف |
قالب : احکام |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : محمدامین احمدی فقیه |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● آیا بسم الله جزء سوره است ؟ ! -
ليلا حسين زاده
1) در میان دانشمندان و علماء شیعه اختلافى در این مساله نیست ، که بسم الله جزء سوره حمد و همه سورههاى قرآن است ، اصولا ثبت بسم الله در متن قرآن مجید در آغاز همه سورهها ، خود گواه زنده این امر است ، زیرا مىدانیم در متن قرآن چیزى اضافه نوشته نشده است ، و ذکر بسم الله در آغاز سورهها از زمان پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) تاکنون معمول بوده است.
و اما از نظر دانشمندان اهل تسنن ، نویسنده تفسیر المنار جمعآورى جامعى از اقوال آنها به شرح زیر کرده است : در میان علما گفتگو است که آیا بسم الله در آغاز هر سورهاى جزء سوره است یا نه ؟ دانشمندان پیشین از اهل مکه اعم از فقهاء و قاریان قرآن از جمله ابن کثیر و اهل کوفه از جمله عاصم و کسائى از قراء ، و بعضى از صحابه و تابعین از اهل مدینه ، و همچنین شافعى در کتاب جدید ، و پیروان او و ثورى و احمد در یکى از دو قولش معتقدند که جزء سوره است ، همچنین علماى امامیه و از صحابه - طبق گفته آنان على (علیهالسلام) و ابن عباس و عبد الله بن عمر و ابو هریره ، و از علماى تابعین سعید بن جبیر و عطا و زهرى و ابن المبارک این عقیده را برگزیدهاند .
سپس اضافه مىکند مهمترین دلیل آنها اتفاق همه صحابه و کسانى که بعد از آنها روى کار آمدند بر ذکر بسم الله در قرآن در آغاز هر سورهاى - جز سوره برائت - است ، در حالى که آنها متفقا توصیه مىکردند که قرآن را از آنچه جزء قرآن نیست پیراسته دارند ، و به همین دلیل آمین را در آخر سوره فاتحه ذکر نکردهاند ... سپس از مالک و پیروان ابو حنیفه و بعضى دیگر نقل مىکند که آنها بسم الله را یک آیه مستقل مىدانستند که براى بیان آغاز سورهها و فاصله میان آنها نازل شده است.
و از احمد(فقیه معروف اهل تسنن ) و بعضى از قاریان کوفه نقل مىکند که آنها بسم الله را جزء سوره حمد مىدانستند نه جزء سایر سورهها.
از مجموع آنچه گفته شده چنین استفاده مىشود که حتى اکثریت قاطع اهل تسنن نیز بسم الله را جزء سوره مىدانند.
در اینجا بعضى از روایاتى را که از طرق شیعه و اهل تسنن در این زمینه نقل شده یادآور مىشویم : ( و اعتراف مىکنیم که ذکر همه آنها از حوصله این بحث خارج ، و متناسب با یک بحث فقهى تمام عیار است).
معاویة بن عمار از دوستان امام صادق (علیهالسلام) مىگوید از امام پرسیدم هنگامى کهبه نماز بر مىخیزم بسم الله را در آغاز حمد بخوانم ؟ فرمود بلى مجددا سؤال کردم هنگامى که حمد تمام شد و سورهاى بعد از آن مىخوانم بسم الله را با آن بخوانم ؟ باز فرمود آرى :
2 -دارقطنى از علماى سنت به سند صحیح از على (علیهالسلام) نقل مىکند که مردى از آن حضرت پرسید السبع المثانى چیست ؟ فرمود : سوره حمد است ، عرض کرد : سوره حمد شش آیه است فرمود : بسم الله الرحمن الرحیم نیز آیهاى از آن است.
3 -بیهقى محدث مشهور اهل سنت با سند صحیح از طریق ابن جبیر از ابن عباس چنین نقل مىکند : استرق الشیطان من الناس ، اعظم آیة من القرآن بسم الله الرحمن الرحیم : مردم شیطان صفت ، بزرگترین آیه قرآن بسم الله الرحمن الرحیم را سرقت کردند ( اشاره به اینکه در آغاز سورهها آن را نمىخوانند).
گذشته از همه اینها سیره مسلمین همواره بر این بوده که هنگام تلاوت قرآن بسم الله را در آغاز هر سورهاى مىخواندند ، و متواترا نیز ثابت شده که پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) آن را نیز تلاوت مىفرمود ، چگونه ممکن است چیزى جزء قرآن نباشد و پیامبر و مسلمانان همواره آن را ضمن قرآن بخوانند و بر آن مداومت کنند.
و اما اینکه بعضى احتمال دادهاند که بسم الله آیه مستقلى باشد که جزء قرآن است اما جزء سورهها نیست ، احتمال بسیار سست و ضعیفى به نظر مىرسد ، زیرا مفهوم و محتواى بسم الله نشان مىدهد که براى ابتدا و آغاز کارى است ، نه اینکه خود یک مفهوم و معنى جدا و مستقل داشته باشد ، در حقیقت این جمود و تعصب شدید است که ما بخواهیم براى ایستادن روى حرف خود هر احتمالى را مطرح کنیم و آیهاى همچون بسم الله را که مضمونش فریاد مىزند سر آغازى است براى بحثهاى بعد از آن ، آیه مستقل و بریده از ما قبل بعد بپنداریم.
تنها ایراد قابل ملاحظهاى که مخالفان در این رابطه دارند این است که مىگویند در شمارش آیات سورههاى قرآن ( بجز سوره حمد ) معمولا بسم الله را یک آیه حساب نمىکنند ، بلکه آیه نخست را بعد از آن قرار مىدهند .
پاسخ این سؤال را فخر رازى در تفسیر کبیر به روشنى داده است آنجا که مىگوید : هیچ مانعى ندارد که بسم الله در سوره حمد به تنهائى یک آیه باشد و در سورههاى دیگر قرآن جزئى از آیه اول محسوب گردد.
(بنابر این مثلا در سوره کوثر بسم الله الرحمن الرحیم انا اعطیناک الکوثر همه یک آیه محسوب مىشود).
به هر حال مساله آنقدرروشن است که مىگویند : یک روز معاویه در دوران حکومتش در نماز جماعت بسم الله را نگفت ، بعد از نماز جمعى از مهاجران و انصار فریاد زدند أسرقت ام نسیت ؟ : آیا بسم الله را دزدیدى یا فراموش کردى ؟.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر نمونه |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : لیلا حسین زاده |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● الله جامعترین نام خداوند -
ليلا حسين زاده
1) در جمله بسم الله نخست با کلمه اسم روبرو مىشویم که به گفته علماى ادبیات عرب اصل آن از سمو ( بر وزن غلو ) گرفته شده که به معنى بلندى و ارتفاع است ، و اینکه به هر نامى اسم گفته مىشود به خاطر آنست که مفهوم آن بعد از نامگذارى از مرحله خفا و پنهانى به مرحله بروز و ظهور و ارتفاع مىرسد ، و یا به خاطر آنست که لفظ با نامگذارى ، معنى پیدا مىکند و از مهمل و بى معنى بودن در مىآید و علو و ارتفاع مىیابد .
به هر حال بعد از کلمه اسم ، به کلمه الله برخورد مىکنیم که جامعترین نامهاى خدا است ، زیرا بررسى نامهاى خدا که در قرآن مجید و یا سایر منابع اسلامى آمده نشان مىدهد که هر کدام از آن یک بخش خاص از صفات خدا را منعکس مىسازد ، تنها نامى که اشاره به تمام صفات و کمالات الهى ، یا به تعبیر دیگر جامع صفات جلال و جمال است همان الله مىباشد.
به همین دلیل اسماء دیگر خداوند غالبا به عنوان صفت براى کلمه الله گفته مىشود به عنوان نمونه : غفور و رحیم که به جنبه آمرزش خداوند اشاره مىکند ( فان الله غفور رحیم - بقره - 226).
سمیع اشاره به آگاهى او از مسموعات ، و علیم اشاره به آگاهى او از همه چیز است ( فان الله سمیع علیم - بقره - 227).
بصیر ، علم او را به همه دیدنیها بازگو مىکند ( و الله بصیر بما تعملون حجرات - 18).
رزاق ، به جنبه روزى دادن او به همه موجودات اشاره مىکند و ذو القوه به قدرت او ، و مبین به استوارى افعال و برنامههاى او ( ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین - زاریات - 58 ) .
و بالاخره خالق و بارء اشاره به آفرینش او و مصور حاکى از صورتگریش مىباشد ( هو الله الخالق البارى المصور له الاسماء الحسنى حشر - 24).
آرى تنها الله است که جامعترین نام خدا مىباشد ، لذا ملاحظه مىکنیم در یک آیه بسیارى از این اسماء ، وصف الله قرار مىگیرند هو الله الذى لا اله الا هو الملک القدوس السلام المؤمن المهیمن العزیز الجبار المتکبر : او است الله که معبودى جز وى نیست ، او است حاکم مطلق ، منزه از ناپاکیها ، از هر گونه ظلم و بیدادگرى ، ایمنى بخش ، نگاهبان همه چیز ، توانا و شکست ناپذیر ، قاهر بر همه موجودات و با عظمت .
یکى از شواهد روش جامعیت این نام آنست که ابراز ایمان و توحید تنها با جمله لا اله الا الله مىتوان کرد ، و جمله لا اله الا العلیم ، الا الخالق ، الا الرازق و مانند آن به تنهائى دلیل بر توحید و اسلام نیست ، و نیز به همین جهت است که در مذاهب دیگر هنگامى که مىخواهند به معبود مسلمین اشاره کنند الله را ذکر مىکنند ، زیرا توصیف خداوند به الله مخصوص مسلمانان است.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر نمونه |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : لیلا حسین زاده |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● رحمت عام و خاص خدا. -
ليلا حسين زاده
1) مشهور در میان گروهى از مفسران این است که صفت رحمان ، اشاره به رحمت عام خدا است که شامل دوست و دشمن ، مؤمن و کافر و نیکوکار و بدکار مىباشد ، زیرا مىدانیم باران رحمت بىحسابش همه را رسیده ، و خوان نعمت بىدریغش همه جا کشیده همه بندگان از مواهب گوناگون حیات بهرهمندند ، و روزى خویش را از سفره گسترده نعمتهاى بىپایانش بر مىگیرند ، این همان رحمت عام او است که پهنه هستى را در بر گرفته و همگان در دریاى آن غوطهورند .
ولى رحیم اشاره به رحمت خاص پروردگار است که ویژه بندگان مطیع و صالح و فرمانبردار است ، زیرا آنها به حکم ایمان و عمل صالح ، شایستگى این را یافتهاند که از رحمت و بخشش و احسان خاصى که آلودگان و تبهکاران از آن سهمى ندارند ، بهرهمند گردند .
تنها چیزى که ممکن است اشاره به این مطلب باشد آنست که رحمان در همه جا در قرآن به صورت مطلق آمده است که نشانه عمومیت آنست ، در حالى که رحیم گاهى به صورت مقید ذکر شده که دلیل بر خصوصیت آن است مانند و کان بالمؤمنین رحیما : خداوند نسبت به مؤمنان رحیم است ( احزاب - 43 ) و گاه به صورت مطلق مانند سوره حمد.
در روایتى نیز از امام صادق (علیهالسلام) مىخوانیم که فرمود : و الله اله کل شیىء ، الرحمان بجمیع خلقه ، الرحیم بالمؤمنین خاصة : خداوند معبود همه چیز است ، نسبت به تمام مخلوقاتش رحمان ، و نسبت به خصوص مؤمنان رحیم است از سوئى دیگر رحمان را صیغه مبالغه دانستهاند که خود دلیل دیگرى بر عمومیت رحمت او است ، و رحیم را صفت مشبهه که نشانه ثبات و دوام است و این ویژه مؤمنان مىباشد.
شاهد دیگر اینکه رحمان از اسماء مختص خداوند است و در مورد غیر او به کار نمىرود ، در حالى که رحیم صفتى است که هم در مورد خدا و هم در مورد بندگان استعمال مىشود ، چنانکه درباره پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) در قرآن مىخوانیم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمؤمنین رؤف رحیم : ناراحتیهاى شما بر پیامبر گران است ، و نسبت به هدایت شما سخت علاقمند است ، و نسبت به مؤمنان مهربان و رحیم مىباشد ( توبه - 128 ) .
لذا در حدیث دیگرى از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده : الرحمان اسم خاص ، بصفة عامة ، و الرحیم اسم عام بصفة خاصة : رحمان اسم خاص است اما صفت عام دارد ( نامى است مخصوص خدا ولى مفهوم رحمتش همگانرا در بر مىگیرد ) ولى رحیم اسم عام است به صفت خاص ( نامى است که بر خدا و خلق هر دو گفته مىشود اما اشاره به رحمت ویژه مؤمنان دارد ) .
با این همه گاه مىبینیم که رحیم نیز به صورت یک وصف عام استعمال مىشود البته هیچ مانعى ندارد که تفاوتى که گفته شد در ریشه این دو لغت باشد ، اما استثناهائى نیز در آن راه یابد.
در دعاى بسیار ارزنده و معروف امام حسین (علیهالسلام) بنام دعاى عرفه مىخوانیم : یا رحمان الدنیا و الاخرة و رحیمهما : اى خدائى که رحمان دنیا و آخرت توئى و رحیم دنیا و آخرت نیز توئى !
سخن خود را در این بحث با حدیث پر معنى و گویائى از پیامبر اکرم (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) پایان مىدهیم آنجا که فرمود : ان الله عز و جل ماة رحمة ، و انه انزل منها واحدة الى الارض فقسمها بین خلقه بها یتعاطفون و یتراحمون ، و اخر تسع و تسعین لنفسه یرحم بها عباده یوم القیامة ! : خداوند بزرگ صد باب رحمت دارد که یکى از آن را به زمین نازل کرده است ، و در میان مخلوقاتش تقسیم نموده و تمام عاطفه و محبتى که در میان مردم است از پرتو همان است ، ولى نود و نه قسمت را براى خود نگاه داشته و در قیامت بندگانش را مشمول آن میسازد .
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر نمونه |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : لیلا حسین زاده |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● چرا صفات دیگر خدا در بسم الله نیامده است ؟ ! -
ليلا حسين زاده
1) این موضوع قابل توجه است که تمام سورههاى قرآن با بسم الله شروع مىشود ( بجز سوره برائت آن هم به دلیلى که سابقا گفتیم ) و در بسم الله پس از نام ویژه الله تنها روى صفت رحمانیت و رحیمیت او تکیه مىشود ، و این سؤالانگیز است که چرا سخنى از بقیه صفات در این موضع حساس به میان نیامده ؟ اما با توجه به یک نکته ، پاسخ این سؤال روشن مىشود و آن اینکه در آغاز هر کار لازم است از صفتى استمداد کنیم که آثارش بر سراسر جهان پرتوافکن است ، همه موجودات را فرا گرفته و گرفتاران را در لحظات بحرانى نجات بخشیده است .
بهتر است این حقیقت را از زبان قرآن بشنوید آنجا که مىگوید : و رحمتى وسعت کل شیىء : رحمت من همه چیز را فرا گرفته است ( اعراف - 156 ) .
و در جاى دیگر از زبان حاملان عرش خدا مىخوانیم ربنا وسعت کل شیىء رحمة : خدایا رحمت خود را بر همه چیز گستردهاى ( مؤمن - 7).
از سوى دیگر مىبینیم پیامبران براى نجات خود از چنگال حوادث سخت و طاقتفرسا و دشمنان خطرناک ، دست به دامن رحمت خدا مىزدند : قوم موسى براى نجات از چنگال فرعونیان مىگویند و نجنا برحمتک : خدایا ما را به رحمت خود رهائى بخش ( یونس - 86).
در مورد هود و پیروانش چنین مىخوانم : فانجیناه و الذین معه برحمة منا : هود و پیروانش را به وسیله رحمت خویش ( از چنگال دشمنان ) رهائى بخشیدیم ( اعراف - 72).
اصولا هنگامى که حاجتى از خدا مىطلبیم مناسب است او را با صفاتى که پیوند با آن حاجت دارد توصیف کنیم ، مثلا عیسى مسیح (علیهالسلام) به هنگام درخواست مائده آسمانى ( غذاى مخصوص ) چنین مىگوید : اللهم ربنا انزل علینا مائدة من السماء ... و ارزقنا و انت خیر الرازقین : بار الها مائدهاى از آسمان بر ما نازل گردان ... و ما را روزى ده و تو بهترین روزى دهندگانى ( مائده - 114 ) .
نوح پیامبر بزرگ خدا نیز این درس را به ما مىآموزد ، آنجا که براى پیاده شدن از کشتى در یک جایگاه مناسب ، چنین دعا کند رب انزلنى منزلا مبارکا و انت خیر المنزلین : پروردگارا ! مرا به طرز مبارکى فرود آر که تو بهترین فرود آورندگانى ( مؤمنون - 29).
و نیز زکریا به هنگام درخواست فرزندى از خدا که جانشین و وارث او باشد خدا را با صفت خیر الوارثین توصیف مىکند و مىگوید رب لا تذرنى فردا و انت خیر الوارثین : خداوندا ! مرا تنها مگذار که تو بهترین وارثانى ( انبیاء - 89).
بنابر این در مورد آغاز کارها به هنگامى که مىخواهیم با نام خداوند شروع کنیم باید دست به دامن رحمت واسعه او بزنیم ، هم رحمت عام و هم رحمت خاصش آیا براى پیشرفت در کارها و پیروزى بر مشکلات ، صفتى مناسبتر از این صفات مىباشد ؟ !
جالب اینکه نیروئى که همچون نیروى جاذبه ، جنبه عمومى دارد و دلها را به هم پیوند مىدهد همین صفت رحمت است ، براى پیوند خلق با خالق نیز از این صفت رحمت باید استفاده کرد.
مؤمنان راستین با گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در آغاز کارها دل از همه جا بر مىکنند و تنها به خدا دل مىبندند ، و از او استمداد و یارى مىطلبند ، خداوندى که رحمتش فراگیر است ، و هیچ موجودى از آن ، بىنصیب نیست .
این درس را نیز از بسم الله به خوبى مىتوان آموخت که اساس کار خداوند بر رحمت است و مجازات جنبه استثنائى دارد که تا عوامل قاطعى براى آن پیدا نشود تحقق نخواهد یافت ، چنانکه در دعا مىخوانیم یا من سبقت رحمته غضبه : اى خدائى که رحمتت بر غضبت پیشى گرفته است.
انسانها نیز باید در برنامه زندگى چنین باشند ، اساس و پایه کار را بر رحمت و محبت قرار دهند و توسل به خشونت را براى مواقع ضرورت بگذارند ، قرآن 114 سوره دارد ، 113 سوره با رحمت آغاز مىشود ، تنها سوره توبه که با اعلان جنگ و خشونت آغاز مىشود و بدون بسم الله است !
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر نمونه |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بسماللهالرحمنالرحیم |
گوینده : لیلا حسین زاده |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● وجه توحیدی سوره حمد -
ليلا حسين زاده
1) در حقیقت سوره حمد هم بیانگر توحید ذات است، هم توحید صفات، هم توحید افعال، و هم توحید عبادت. و به تعبیر دیگر این سوره مراحل سهگانه ایمان: اعتقاد به قلب، اقرار به زبان، و عمل به ارکان را در بر دارد، و مىدانیم« ام» به معنى اساس و ریشه است.
شاید به همین دلیل است که« ابن عباس» مفسر معروف اسلامى مىگوید: «ان لکل شىء اساسا ... و اساس القرآن الفاتحة»، هر چیزى اساس و شالودهاى دارد ... و اساس و زیر بناى قرآن، سوره حمد است. روى همین جهات است که در فضیلت این سوره از پیامبر(صلی الله علیه و آله) نقل شده: «ایما مسلم قرأ فاتحه الکتاب اعطى من الاجر کانما قرأ ثلثى القرآن، و اعطى من الاجر کانما تصدق على کل مؤمن و مؤمنه»، هر مسلمانى سوره حمد را بخواند پاداش او به اندازه کسى است که دو سوم قرآن را خوانده است (و طبق نقل دیگرى پاداش کسى است که تمام قرآن را خوانده باشد) و گویى به هر فردى از مردان و زنان مؤمن هدیهاى فرستاده است.7
تعبیر به دو سوم قرآن شاید به خاطر آنست که بخشى از قرآن توجه به خدا است و بخشى توجه به رستاخیز و بخش دیگرى احکام و دستورات است که بخش اول و دوم در سوره حمد آمده، و تعبیر به تمام قرآن به خاطر آن است که همه قرآن را از یک نظر در ایمان و عمل مىتوان خلاصه کرد که این هر دو در سوره حمد جمع است.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : سایت تبیان |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : لیلا حسین زاده |
1)
عطار : ریشه کلمات عربی از (فعل جذر) مستند مینمایند.
وکلمة (إسم) : ریشه اش از فعل ( سما) :ای (علا) : هر چی بالاتر از سر آدم.
همینطور (سماء) ای آسمان. وإسم مانند پرچم (یسمو فی العلا والسماء) نمایان میشود .
به اینخاطر ترجمه اسم به فارسی: "نام" میباشد....
وکلمة (وسمة با کسر سین )از فعل ( وسم با فتح سین) : داغ روی هر چی برای نشانه گذاری یا علامت گذاری، وهمچنین (وسام) به معنیه مدال یا علامت امتیاز یا افتخار وما شابه.
لذا "ولله الاسماءالحسنی" به معنی "برای الله مقامات بالاتر وصفات عظمی که هیچکس وهیچ چیز به اون مقامات نمیرسه (ولاتعلو علیّ الطیر ولا السماء)؛ نه اینکه برای خدا نشانه های حسنی! که معنی خوب نمیده.
وکلمه (وصمة) به معنیه نشانیه بد بر شخصی میگذارند.
واینطوری پرداشت( إسم از ریشة وسمة) شبیه تحریف حرفه ای که هزارسال فراموسونیها میانجامند، مثل (السلام علیکم) میگفتند "السام علیکم" به معنیه (زهر ومرگ بر شما).
یا (أمیّ) به (أما) تفسیر کردند به معنیه (کم عقل یا جلف بد اخلاق) وبین مسلمانان ترویج کردند تا به امروز به معنیه بی سوادی ترجمه شد.
وخوب موفق شدند.
وهمینطور در زبانهای دیگر دستکاری کردند، مثل کلمه (god) به (goad) که از افعال شیطان "یحث علی الشر" و(goat) که از مظاهر ابلیس. چون عقیده دارند قدرتی بالاتر از انسان دارد ولذا خدا میدانند وتوانستند بین مردم رواج پیداکنن تا به امروز.
اصل در ادیان مسیحی از "Lord" استفاده مینمایند.
"مالی أراکم سامدین"
2)
عطار : یالله به معنی(o god) اشتباه محظ است!
God: مذکّر خدا؛ برای خدایان مذکّر( اسم جنّ ها و خدایان تخیّل بشراست).
Goddess: مؤنّث خدا؛ برای خدایان مؤنث.(المانی Gott وفرانسوی Dieu دیو).
اللهُ الأحد الصمد نه مذکر نه مؤنث ؛ وتنهاترین آفریدگار جهان است؛ وهیچ ترجمه وتفسیر نداره.
O Lord ،O Master: برای تعظیم بزرگان وسلاطین وشاه و...
Ya Allah : تنها لفظ مناسب برای یاالله.
وعمدا در بعض سایتها وکتابها goddess به بمعنی اللة (با تاء مربوطه ة) ای مؤنث کلمه الله در آوردند. وبا کلمه "اللات" اشتباه عمدی کردند. غافلند ازاینکه وضع نقاط بر حروف از ابداعات امام علی علیه السلام وقبلا نبود.
"أ فرأیتم اللات و العزّی": مگه لات وعزّی دیدی؟! که میگی انثی (زن) هستند؟!
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● داغ بندگی -
سمانه عباس نژاد
1) اسم از دو ریشه گرفته می شود : 1- وَسَمه (داغ روی اسب ها برای نشانه گذاری ) 2- سَُمُه (بلندی ، رفعت و بزرگی )
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : امام رضا(علیهالسلام) فرمودند: معنای «بسم الله» این است که من خود را به داغ و علامتی از علامتهای خدا داغ میزنم، و آن داغ عبادت است تا همه بدانند من بنده چه کسی هستم.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : معرفت- شناخت |
گوینده : سمانه عباس نژاد |
1)
ابراهیمی (داور) : راوی و منبع و سند حدیث را ذکر نمایید.
2)
عطار : اسم: بالاترین نشانه برای تشخیص وتمییز.
"سیماهم قی وجوههم"
3)
عطار : (typing errors)
فی وجوههم نه قی ...! فاء نه قاف.
اسم اسماء سیما سماء یسمو از فعل سمی ونه از فعل وسم که کاملا اشتباهست!
واقعا شرمنده هستم واینهمه خطای تایپی دارم بعلت ضعف وخستگی چشم وکهولت بدن و اندک وقت.
رب انی وهن العظم منی واشتعل الراس شیبا
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● شروع کارها با نام ایزد یکتا -
مسعود حسين پور
1) بسم الله الرحمن الرحیم
الرحمان : اشاره به رحمت عام گسترده خداوند دارد که بر مؤمن وکافر افاضه می شود
الرحیم: دلالت بر نعمت همیشگی ورحمت ثابت خداوند که بر مؤمن افاضه می شود واشاره به رحمت خاص خداوند دارد
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : |
قالب : شأن نزول |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : مسعود حسین پور |
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.