خداوند در تمام این حالات و زمانها از او اطلاع کامل دارد
و میخواهد این را برساند که او در محدوده امر خداست و نزدیکترین ها به خداست

کلمه أَن یَشَاء الله ٧ بار در قرآن کریم تکرار شده است که بدین شرح می باشد:
سوره انعام(٦) / آیه ١١١
سوره اعراف(٧) / آیه ٨٩
سوره یوسف(١٢) / آیه ٧٦
سوره کهف(١٨) / آیه ٢٤
سوره مدثر(٧٤) / آیه ٥٦
سوره انسان(٧٦) / آیه ٣٠
سوره تکویر(٨١) / آیه ٢٩

کلمه إن شاء الله ٦ بار در قرآن کریم تکرار شده است که بدین شرح می باشد:
سوره بقره /آیه ٧٠
سوره یوسف / آیه ٩٩
سوره کهف /آیه ٦٩
سوره قصص /آیه ٢٧
سوره صافات / آیه ١٠٢
سوره فتح /آیه ٢٧

اهرام مصر جزء عجیبترین ساخته های بشر است که به علت زمان ساخت و علم محدود بشر در آن زمان معجزه گونه مینماید خصوصا به علت علوم مختلفی که در آن نهفته است مثل شباهت نقشه محل اهرام با صورت فلکی شکارچی و ریاضیات خود اهرام و محل ساخت آن و عظیم بودن آن اینکه انسان حتی در این زمان برایش بسیار مشکلست که همچین سازه ای بسازد
ادریس نبی که او را هرمس هم مینامیدند به چه علت؟ سازنده هرم!
یکی از یافته های جدید باستان شناسان گیزا که معبد پرنده ها نام دارد هرمس خود را سازنده اهرام بزرگ مصر معرفی میکند

امروزه در یافته اند که حدود ١٩ درجه جغرافیایی شمال و جنوبی تمامی کرات (سیاره و ستاره) نقاط پر انرژی آنهایند از آن جمله در سیاره مشتری طوفان بزرگ که چون چشم سیاهی است و در زمین و مریخ که آتشفشانهای مهمی را دارند

ذوالقرنین = صاحب دو امت(عصر) = صاحب امت(عصر) غیبت و ظهور = امام مهدی (عج)
در اینجا اشاره ای که به آینده شده موضوع ذوالقرنین را به آینده ربط میدهد

توضیح : سوره کهف ١١٠ آیه دارد و بر مبنای حروف وسط قرآن در این سوره قرار دارد. سر بریده امام حسین (ع) آیات این سوره را تلاوت فرمودند و این آیات به غیبت و ظهور اشاره دارد، دو مورد اصحاب کهف و حضرت موسی و انسان کامل غیبت و ظهور را تصویر میکنند و در این آیات ذوالقرنین هم با همان موضوع آورده میشود

یا صاحب العصر و الزمان - این جمله را همه بارها شنیدیم و دیدیم
و یا جملات مشابه - یا حضرت صاحب - یا صاحب الزمان - و یا اینکه در شب قدر " دریافت تقدیر و اعمال ما توسط امام زمان (عج ) صورت می‌گیرد" و یا "اعمال بندگان بر امام عصر(عج) عرضه می شود" خوب از همه اینها چه دریافت میشود؟
آیا این دریافت بنده از این موضوع درست است؟"یا صاحب العصر و الزمان" رو جز جز بررسی کنیم => صاحب = ذو - ذا - ذی ، {العصر = قرن ، الزمان = قرن} جمعشون میشه القرنین ، که باهم به کلمه ذالقرنین یا ذوالقرنین یا ذی القرنین میرسیم.

چرا بعد از کل شیطان به صورت شیاطین نیامده؟
شاید کل به آسمان دنیا که در آیه قبل آمده برمیگردد!؟
مارد معنی بزرگ نمیدهد؟چون شیطان عکس خوبیهاست توصیفات او هم عکس خوبیهاست و از اعظم برایش استفاده نمیشود؟

توضیح : و شیطان بزرگ را از همه آسمان دنیا و زینت هایش دور نگه داشت

چرا خداوند از ذوالقرنین استفاده نکرده؟
آیا میخواسته با ذوالقرنینی که در ذهن یهود بوده مقابله کند؟
چرا در این آیه که مردم میخواهند در موردش بپرسند از ذی استفاده شده و در آیاتی که منظور خداست از ذا استفاده شده؟

تفسیر سوره ی عادیات-2، برتری مجاهدان
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

الحمد للّه رب العالمین و صلی اللّه علی سیّدنا و نبیّنا محمّد و علی اهل بیته و لعنة اللّه علی اعدائهم اجمعین.

اگر یادتان باشد، جلسه قبل مقداری درباره‌ی فتح و پیروزی صحبت کردیم.

سوره این است «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً فَالْمُغیراتِ صُبْحاً فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً» عادیات/5-1 ترجمه‌اش این بود. قسم به اسب‌های تند رو در حالی که نفس نفس می‌زنند. خواسته باشید به زمان ما تفسیر کنید شاید این معنا شیرین باشد یا درست باشد، قسم به آن تانک‌ها، وقتی از کار می‌افتند، تانک‌های از کار افتاده. قسم به آن ژ-3‌ها که نیاز به پاک کردن دارند.

قسم به اسب‌هایی که از بس با هم دویده‌اند، خسته شده‌اند و به استراحت نیاز دارند. . خدا به اسبی که در جبهه زیر پای سرباز است قسم می‌خورد. «فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً» عادیات/2 قسم به آن آتشی که از زیر سُم اسب رزمنده‌ی صدر اسلام می‌جهید.

«فَالْمُورِیاتِ قَدْحاً» موریات جمع موریه به معنای آتش افروز است، قسم به آن اسب‌های آتش افروزی که در اثر به هم خوردن سم به سنگ و یا سنگ‌ها آتش افروزی می‌کنند.

اسب‌های صدر اسلام را وقتی سربازان برای رفتن به جبهه سوار می‌شدند، چنان این اسب‌ها می‌رفتند که وقتی سم اسب‌ها به سنگ‌ها می‌خورد، جرقه می‌زدند. قسم به آتش زیر پای سم اسب و اگر زمان ما باشد، قسم به آن آتشی که از لوله‌های تانک و توپ بیرون می‌آید.

«فَالْمُغیراتِ صُبْحاً» عادیات/3 مغیرات جمع مغیره است، از اغاره به معنای حمله ور. قسم به آن اسب‌های حمله وری که صبح گاهان و سحرگاهان حمله می‌کنند. قسم به آن رزمندگانی که ساعات اول صبح حمله می‌کنند.

به قول یکی از دوستان این سربازان و این بسیج و عشایر را تشبیه می‌کرد، می‌گفت: وقتی آماده هستند، این سپاه وقتی آماده هست، این برادرمان تشبیه می‌کرد به فشنگی که در گلوله است و دست او روی ماشه است منتظر است تا یک لحظه شلیک شود تا او ماشه را بکشد، و لذا به ایشان خیلی سخت می‌گذرد و گفتند: در حمله‌ی آبادان که بنا بود 12ساعت طول بکشد تا حصر آبادان شکسته شود، این رزمندگان ایران چند ساعته کلک کار را کندند، از بس آماده هستند.

قسم به آن فشنگ‌ها، قسم به آن آتش‌ها، قسم به آن روغن سوزی‌ها، روغن سوزی‌های ماشین‌ها، قسم به آن چرخ‌های ماشینی که دارد می‌رود به جبهه کمک کند و پنچر می‌شود. قسم به آن پنچری‌ها، چون وقتی قران می‌گوید: «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً» یعنی قسم به اسب وقتی هن هن می‌کند و خسته می‌شود.

قسم به اسب خسته، قسم به راننده‌ی خسته، قسم به ماشین خراب «فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً» عادیات/4 قسم به اسب‌هایی که چنان گردوغباری بوجود می‌آورند، حرکتشان چنان حماسی و تنداست که خاک به پا می‌کنند.

قسم به آن اسب‌هایی که خاک به پا می‌کنند. قسم به آن دودهایی که در اثر آتش رزمندگان حق، از تانک دشمن بالا می‌رود. (فوسطن به جمعاً) اینها در قلب دشمن مواضع خود را مستحکم می‌کنند.

کهف : گودال، غار، غیبت
 توضيح : این سوره از مرموزترین سوره های قرآن میباشد، ویژگی کهف این است که عده ای در آن از دیدگان بدان روزگار مخفی شدند و در واقع غایب شدند یا غیبت کردند و بعد از سیصد سال ظهور یافتند بر مردمشان تا نشانه ای باشند از قدرت خداوند تا غیبت حضرت مهدی را بهتر درک کنیم، کهف = غیبت